De Zweedse popdeuntjes zijn nog steeds fijn. Zelfs nu de baarden van Björn en Benny een paar centimeter lager hangen en de stemmen van Agnetha en Anni-Frid wat minder hoog komen, zijn ze nog steeds in staat om muzikaal haakje bovenop muzikaal haakje te stapelen.

De teksten van hun huidige repetoire zijn voor mij echter niet meer zo relevant dan die van hun vroegere werk. ABBA schreef immers in de jaren '70 al over de drie belangrijkste bijzaken in het leven van een wetenschapper: Money, Money en Money. Dat nummer is bij mij één-op-één verbonden aan een gebrek aan money. Iemand gebruikte het nummer een keer bij een presentatie over het aanvragen van subsidiegeld bij NWO, alsof die activiteit daardoor een stuk gezelliger werd.

Vorige week liet NWO weten een hartig woordje te gaan spreken met wetenschappers over die subsidieaanvragen. De aanvraagaantallen voor een Veni-, Vidi- of Vici-beurs waren 'te hoog', en daar zijn wij, de wetenschappers, natuurlijk debet aan. Belachelijk dat een groepje recalcitrante mensen met een doctorstitel toch nog probeert op een reddingsbootje met een vaste aanstelling te stappen, om zo het zinkende schip van de tijdelijke contracten te verlaten. Als ik hier ooit een presentatie over moet geven zing ik: "Voulez-vous? Te-nure!”.

Natuurlijk, NWO werkt ook maar met de financiële middelen die ze heeft. Maandag verscheen er een onderzoek van de Rabobank die de economische effecten van hogere wetenschapsinvesteringen probeerde uit te drukken in euro’s. Het voordeel voor de gemiddelde Nederlander? Op de lange termijn zo’n 8000 euro. Dus onze waarde is niet alleen uit te drukken in allerlei inzichten die ons kunnen helpen - klimaatverandering, anyone?, maar ook in echte economische groei. Dat moet het kabinet kunnen bekoren.

Tot die tijd worden we lastiggevallen met allerlei vage initiatieven. Afgelopen week zei de universiteitenkoepel VSNU dat we meer aan ‘valorisatie’ moesten doen, zodat de wetenschap concreet leidt tot allerlei spin-offs, startups en allerlei industrieën die linea-recta geld opleveren. Als we de wetenschap gaan zien als iets dat een verdienmodel moet hebben, in plaats van een domein waar je in investeert om kennis te vergaren voor de samenleving, is het einde zoek. Dan kunnen we kappen met het schrijven van die lange subsidieaanvragen voor NWO, en moeten we maar gewoon op een woensdagavond in de studio van Dragon’s Den binnenlopen. Even een elevator pitch doen tegenover juryleden Ingrid van Engelshoven en Marcel Levi, en met een onderzoekslijn naar buiten lopen. Stukken efficienter!

Ik vind het zonde dat ik Money, Money, Money associeer met NWO. Als ik ooit iets moet presenteren over subsidieaanvragen bij NWO ga ik voor ‘Doekoe’ van Def Rhymz. Want iedereen houdt van doekoe én in de wetenschap maakt dat een stuk gelukkiger.