Ik had dat transparantje destijds nooit bekeken; de naam ‘Sinus Hyperbolicus’ erotiseerde mijn beeld van goniometrie. Sinus Hyperbolicus, de overdreven sinus. Met zijn keizerlijke, Romeinse naam heerste hij én ging hij verder waar andere (co)sinussen en tangens stopten.

Zulke hyperbolische beelden hielden aan. Zodra een docent een woord had uitgesproken had ik er een beeld bij. Zo ook toen een docent zei: “Straks spreekt een bio-ingenieur hier...” Ik deed mijn ogen dicht en zag ditmaal een grijze man, gekleed in een witte jas en kaplaarzen. De docent vervolgde: “Welkom Anna!” Sorry, wie‽

Een rilling danste over mijn rug, mijn hartslag klopte niet meer en een vleugje oestrogeen waaide door de collegezaal. Geen man? Een vrouw paste niet binnen mijn hyperbolische beeld van de ingenieur.

Omdat veel studenten zo denken, zijn er ‘vrouweninitiatieven’ gekomen voor gelijke kansen. Een vrouwelijke ondervereniging bij ST, een pro-vrouwenbeleid door het CvB en een vrouwennetwerk WISE (Women in Science Eindhoven). Helpen zulke initiatieven om zulke hyperbolische beelden weg te nemen?

Ik denk niet dat het aantrekken van meer vrouwen zal zorgen voor een ‘gelijkekansenklimaat’ binnen de huidige generatie studenten. Studentes moeten geen vrouwen-in-de-wetenschap worden, maar gewoon wetenschappers. Gelijkheid moet overal, contextvrij gecreëerd worden in de maatschappij, bijvoorbeeld door ‘gendervrije’ lego. Als een kinderfantasie zonder hyperbolische stereotyperingen kan bestaan, is dat al een grote stap.

Een idee: misschien kan de Facebook-pagina ‘Parels van TUEindhoven’ een gelijke man-vrouwverdeling hanteren? Eerlijk zullen we alles delen.