Toch vraag ik me nu niet af hoe ik dit had kunnen voorkomen, maar hoe HelloFresh zou moeten handelen. Op 28 december jongstleden kreeg ik namelijk een sms'je. Normaal krijg ik alleen nog sms'jes als ik onverhoopt een landsgrens passeer, maar ditmaal meldde Maartje van HelloFresh dat ik weer de trotse eigenaar van een nieuwe box zou worden. En helaas niet van zomaar een maaltijdbox: een van de gerechten in de box was andijviestamppot, een van de hoofdzonden in Alains schijf van vijf.

Het tragische was dat ik in de tien weken daarvoor helemaal niets van HelloFresh had gehoord. Geen enkele nieuwsbrief, nada melding dat er een box aan zou komen, noppes. HelloFresh gedroeg zich als een verre tante die je alleen maar op uitvaarten tegenkomt, maar die wel een kerstkaartje verwacht. En daar kan het precies beter: omdat ik plots een niet-annuleerbare maaltijdbox ontving, liep ik als klant gefrustreerd weg, met stukjes andijvie tussen m’n tanden.

Wijsheid Hebzucht

Hoe zit dat? Op de website van HelloFresh heb je een kalender waarin je per week kunt aangeven op welke dag en tijd je wilt dat er een maaltijdbox bezorgd wordt. Deze staan ‘by default’ op bezorgen. In sommige weken zijn de gerechten echter niet zo lekker (zie de andijviestamppot), dus dan kun je die uitzetten. Dit ‘niet-bezorgen’ kun je echter maar zo’n tien weken vooruit plannen en sommige mensen (zie de luie sukkel), vergeten die planning wel eens te veranderen. Het gevolg was dat HelloFresh in al haar wijsheid hebzucht al drie keer besloot dat ik wél een box wilde ontvangen, dit inplande en mij plotseling geconfronteerde met ongevraagd voedsel.

Nu wil ik niet vingerwijzen (eigenlijk wel), maar dit is hun schuld en niet de mijne. HelloFresh had gemakkelijk kunnen weten dat ik niet zomaar een verrassings-sms’je wilde, laat staan een box in m’n bakkes. In plaats van haar malafide ‘default’ bezorging in te plannen, had Maartje kunnen kijken naar mijn gebruikershistorie en daar uit kunnen afleiden ‘oh, hij heeft al twaalf weken geen box ontvangen, misschien niet zomaar de bezorging aanzetten’. Maar ja, blijkbaar is winst op de korte termijn belangrijker dan een duurzame relatie met de klant. Dat er bij hen brood op de plank moet komen, betekent echter nog niet dat er bij mij andijviestamppot op tafel moet komen.

Twee jaar na de straatverkoopster ben ik dus klant af. Hoewel, volgens mij is mijn account nooit helemaal opgezegd, want dat was wel erg ingewikkeld. Als ik dus binnenkort een sms’je van Maartje ontvang, hoop ik maar dat er hutspot in de maaltijdbox zit.