Bad Candy
Ik heb een nieuwe verslaving. Nou ja, vermaak. Nee, een dwangneurose. Elke keer als ik de plee bezoek, haal ik mijn smartphone uit mijn zak en versleep ik op mijn Candy Crush Saga-app snoepjes naar strategische posities. Als ik er drie op een rij heb, verdwijnen ze en krijg ik punten. Bij genoeg punten is mijn app blij en mag ik door naar een volgend level. Zo niet, dan gaan er allemaal digitale poppetjes huilen. Dat wil ik toch niet op mijn geweten hebben.
Tegenwoordig duren mijn wc-bezoekjes een kwartier langer. Ik moet er maar tijd voor inplannen en accepteren dat ik de darmflora van wc-nodige medestudenten in MetaForum frustreer, omdat ik zelf onsuccesvol en gefrustreerd zit te kleien en een bruine trui te breien. Welnu, ik klink zo sarcastisch dat u als lezer zich afvraagt: Jongen, waarom kap je niet met dat spelletje? Recht je rug, stop met je huilen en eet je pasta. Nou lieve lezer, ik vind het spel wel leuk, maar ik baal er heel erg van dat ik deze Candy-app drie dagen voor de tentamenweek gedownload heb. Na vier jaar studeerervaring zou ik toch beter moeten weten.
Ik heb er inmiddels genoeg ervaring mee: In de tentamenweek naar de IKEA, een nieuwe serie ontdekken de avond voor je tentamen, een spraakzame vriend(in) die je al heel lang niet gesproken hebt een sms’je sturen, het zijn nou niet allemaal productiviteitsboosters. Maar het zijn wel activiteiten waar je meteen voor beloond wordt.
Studeren heeft vooral langetermijnbeloningen en intrinsieke motivatie hoort je op de been te houden. Maar als alle deadlines tot over je oren lopen, wil ik graag dat er een brassband achter me staat die na elk hoofdstuk ‘Malle Babbe’ gaat spelen, een keukenmeisje dat me Roosvicee aanbiedt na elk goed antwoord of een CvB dat gewoon eens achter me staat en me ‘high five’t’ na elke gelezen pagina.
Laten we het doen, laten we motivators in MetaForum zetten. Elke dag complimentjesdag, dan blijf ik wel van de wc weg.
Discussie