Op de sociëteit van het Eindhovense Studenten Corps (E.S.C) waren zo’n vijftig studenten en gemeenteraadsleden bij elkaar gekomen. Het diner is een initiatief van studentengroepering DAS. De drie gangen, volledig vegan en notenvrij, verzorgde de kookcommissie van het E.S.C, mogelijk gemaakt door het budget van Stehven.

In totaal waren er zeven partijen vertegenwoordigd met de aanwezige raadsleden, waarvan een groot deel er al voor de vierde keer bij was. Al bij de inloop begonnen mensen zich te mengen. De banden werden weer aangehaald en er werden nieuwe contacten gelegd.

Lokale politiek

Nadat iedereen zijn naamkaartje had gevonden op de acht tafels in de zaal, kwamen de gesprekken vrijwel meteen op gang. Er lagen blauwe kaarten met hulpvragen op tafel, maar die werden alleen opgepakt uit nieuwsgierigheid en vrijwel direct weer neergelegd. Het gesprek aan tafel was interessanter.

Aan tafel zat fractievoorzitter van GroenLinks Eva de Bruijn met vier studenten. Tijdens het voorgerecht, komkommer in sojasaus met sezamzaadjes, vroeg De Bruijn aan hen wat de belangrijkste problemen onder studenten zijn. Het huisvestingstekort, de langstudeerboete en de hoge werkdruk werden genoemd.

Toen het gesprek verschoof naar de lokale politiek, gaven studenten aan dat ze weliswaar meekrijgen wat er in de Tweede Kamer gebeurt, maar dat de gemeente soms nog als een ver-van-mijn-bedshow aanvoelde. En dat terwijl de belangrijkste thema’s die de studenten opnoemden, zo bracht Bruijn in, juist niet alleen in Eindhoven en de regio speelden, maar ook dichterbij op de campus merkbaar waren. De hoge werkdruk, het tekort aan psychologen of de internationalisering, bijvoorbeeld.

Woningnood

Het gesprek aan tafel kwam telkens terug op een belangrijk thema: het huisvestingtekort. Het blijft ontzettend moeilijk om een geschikte woning te vinden in de stad. De studenten gaven aan dat nieuwe woonruimtes steeds meer gericht worden op de wensen van internationale studenten dan op die van Nederlanders. Er worden namelijk veel studio’s bijgebouwd, maar Nederlandse studenten wonen liever in een studentenhuis. Daarnaast viel het studenten ook op dat studentenhuizen steeds vaker in de verkoop gaan.

Anne Karien van der Stee heeft haar bachelor aan de TU/e gedaan en doet nu een master aan Tilburg University. Ze heeft alle edities bijgewoond. Na het voorgerecht benoemde ze de voordelen van zo’n avond. “Het is vooral fijn voor de raadsleden, die komen zo meer te weten over wat er speelt bij de studenten. Bovendien doen ze weer nieuwe contacten op bij de verenigingen, want die wisselen natuurlijk vaak. En het helpt studenten om weer wat meer politiek betrokken te worden.”

Langstudeerboete

Nog voor iedereen was uitgepraat, werd er gewisseld van tafel. Na een korte kennismaking ging het vrijwel meteen over de langstudeerboete. Studenten zien dat alhoewel deze nog niet is ingevoerd, het wel voor terughoudendheid zorgt bij hun medestudenten om naast hun studie nog iets extra’s te doen.

Ook nadat het hoofdgerecht, gesneden noedels met winterpeen, geserveerd was, bleef de boete het gespreksonderwerp. Het ging vooral over de onduidelijkheid over bepaalde uitzonderingen voor de boete. Dat zou een negatief effect hebben op de studentencultuur, was de angst aan tafel. Want waarom zou een student zich nog een jaar ergens voor gaan inzetten, als dat uiteindelijk drieduizend euro gaat kosten?

Laagdrempelig

Na het toetje, chiazaad met frambozen, vertrokken een aantal raadsleden naar hun vergadering, maar een deel bleef zitten voor de borrel. Student Thirsa Kho (Industrial Engineering & Innovation Sciences) van E.S.C. praat nog even na. Zij geeft aan dat ze het fijn vond om te horen hoe de gemeenteraadsleden tegen bepaalde problemen aankijken en welke problemen zij zelf belangrijk vinden. “Ik vond het vooral een hele nuttige avond en zo laagdrempelig ook. Je gaat echt in gesprek met elkaar. Niet alleen over de typische onderwerpen, zoals de langstudeerboete. Ik heb net ook dingen geleerd over mobiliteit en duurzaamheid in de stad.”

Het gesprek in de garderobe ging vooral over de temperatuur in de zaal, die afhankelijk van waar je zat, wat aan de lage kant was. “Wat wordt je titel?”, werd er gevraagd aan deze verslaggever. “Torenhoge energiekosten ook voelbaar bij gemeentediner?”