- Medewerker , Student
- 27/05/2024
Ineke Gribling kijkt al 26 jaar toe hoe studenten tentamens maken
Op haar 82ste gaat Ineke Gribling nog steeds met plezier naar haar werk. Dat werk is surveilleren bij de TU/e. Ze wordt er niet rijk van, maar wel blij. Ze heeft de taak professioneler zien worden; in de loop van de tijd kwamen computers en tentamens met speciale faciliteiten erbij. En de aanwijzingen geeft ze nu - met gemak- in het Engels. Aan stoppen moet ze voorlopig niet denken.
Afgelopen tentamenperiode was Ineke Gribling zeven middagen te vinden in Auditorium, Vertigo en Fontys-gebouw S3. Ze moest goed opletten of de studenten tijdens de tentamens niet spieken of tekens aan elkaar geven. Dat doet ze zittend, lopend (op geluidloze schoenzolen) en kijkend. Ineke ziet alles. Vooral of de studentenogen wel op hun eigen papier gericht zijn.
Ze is er altijd vriendelijk bij, maar houdt de studenten strikt aan de regels. Die zijn: “1: Je moet een legitimatie bij je hebben en als je die vergeten bent moet je in staat zijn die binnen 15 minuten op te halen. Lukt dat niet, dan mag je niet aan je tentamen beginnen. 2: Je mag maximaal 15 minuten te laat binnenkomen.” Over die laatste regel ontstond afgelopen kwartiel nog gedoe. De eerste regel doet haar denken aan de achterdeur thuis. “Daarop had mijn zoon, destijds student bedrijfskunde, op ooghoogte een papier geplakt met in grote letters: collegekaart niet vergeten. Nu snap ik dat.”
16 minuten te laat
Het tentamen waarbij gedoe was, vond plaats in de kantine van gebouw S3 van Fontys. Zestien minuten na aanvang kwam een Nieuw-Zeelandse student gestresst binnen. Hij had zich rot gezocht naar het gebouw. “Mijn mede-surveillant en ik gingen in overleg met Ron en Hans.” Ron Tempelaars is TU/e’s tentamen coördinator sinds 2009, Hans Leermakers is zijn rechterhand tijdens de tentamens. Ineke gaat verder: “Zij lieten liet de beslissing aan ons. En toen zag ik dat mijn horloge 1 minuut voorliep op dat van hem. Dan hadden we het dus eigenlijk over 15 minuten. Wat de doorslag gaf om de student toch toe te laten, was dat de materiaaldeskundige (de docent die bij de tentamens aanwezig is, red.) ook al mopperde over het vinden van de locatie.”
Studenten kennen Ineke, ”ze weten dat ik hun legitimatiebewijs bedoel als ik naar hun ‘strikdiploma’ vraag”. Ze herkennen haar ook buiten de campus. “Op de markt word ik wel eens begroet door een student.”
Voor dit Cursor-artikel zoek ik Ineke op in haar woning, “lekker dichtbij de TU/e”, en merk dat ze daar ook fel op de klokken is. “Is het nu half tien? Dan loopt die klok niet goed!” en ze zet de wijzer meteen een minuut achteruit. Voor de goede orde- ik was niet te laat. Zou niet durven.
130 surveillanten
Geen afgestudeerde TU/e’ers zonder gehaalde tentamens. Geen tentamens zonder surveillanten. Ineke is één van de 130 surveillanten die er betrokken bij zijn dat er ingenieurs op de arbeidsmarkt komen. Met haar 82 jaar is ze niet de jongste, dat is Vera Lardinois van 52 jaar. Ze is ook niet de oudste, dat is Henk van Rooij 89 jaar oud. Veel surveillanten hebben interessante loopbanen achter de rug. Zo kent tentamencoordinator Tempelaars in zijn poule oud-voetballer en een opsporingsambtenaar FIOD, en varieert het verder van verpleegkundigen tot beroepsmilitairen en juristen.
Ineke is opgeleid als radiologisch laborante in het Sint Radboud Ziekenhuis in Nijmegen. Ze moest wettelijk stoppen zodra ze trouwde. Nadat ze 25 jaar vrijwilligerswerk had gedaan in het Catharina-ziekenhuis, viel haar oog op een advertentie in een buurtkrant. “TU/e zocht surveillanten. Dat was in 1998. Ik hoorde pas achteraf dat ik er voor betaald zou worden. Mijn enige zorg bij het sollicitatiegesprek met Gerard Picavet, de coördinator vóór Ron, was dat ik niet drie uur lang zou hoeven staan. Maar nee, het is zitten, lopen en kijken.”
Professionalisering
Er is veel veranderd in de 25 jaar dat Ineke bij de tentamens zit. De coördinator heeft twee collega’s gekregen om de grote veranderingen in goede banen te leiden: de digitale tentamens (Jesse Cohen) en de speciale faciliteiten (Sandra Galante).
Ineke: “Bij tentamens op de computer moeten we echt opletten of er geen andere pagina’s op de schermen verschijnen. Tegenwoordig zijn er ook vaak tentamens met maar enkele studenten, of maar één, die speciaal langer tijd krijgen. Daar zijn we toch met twee surveillanten bij. Het kan namelijk zijn dat één van ons iets overkomt. Dan moet het tentamen gewoon door kunnen gaan.”
Een taak die niet veranderd is, is het begeleiden van studenten naar de toiletten. “We controleren de toiletten ook. Zelf heb ik het niet meegemaakt, maar er zijn wel eens papiertjes achter de waterbak gevonden, of formules die op de spiegel waren geschreven.”
In de tentamenzaal let Ineke vooral op de kijkrichting van de ogen van de studenten. “Maar ik laat niet merken dat ik kijk. Als ik het niet vertrouw, dan verplaats ik een student.”
Zolang Ineke het nog plezierig vindt om te surveilleren en de mantelzorg voor haar man het toelaat, zal ze vijfmaal per jaar gedurende de tentamenweken van de TU/e beschikbaar zijn. Daar komt geen tandartsbezoek of koffie-afspraak tussen. “Ik vind het nog steeds leuk om met jonge mensen om te gaan. Ik ga met plezier naar mijn werk, en ik kom met plezier thuis. Ik mopper nooit. Als ik mopper, ben ik ziek.”
Discussie