- Student
- 16/08/2024
Studente een week lang in isolatie op de “maan”
Geen raketlancering, gebrek aan zwaartekracht of mooi uitzicht op de aarde, wel een week lang in totale isolatie: Applied Physics-studente Helena Tataj ging als start van haar (zomer)stage bij LUNEX EuroMoonMars op een gesimuleerde missie naar de maan. “Het is moeilijk om je voor te stellen hoe je zult reageren als je met vier vreemden in een ruimte wordt opgesloten.”
Op de eerste dag dat de nu tweedejaarsstudente wakker werd in de ruimtebasis, werden alle klokken op nul gezet. Zo konden Tataj en de vier andere vrouwen die met haar op missie waren bij het Analog Astronaut Training Center in Polen heel nauwgezet een schema volgen. Elke twee uur moesten ze een hele reeks aan gegevens over zichzelf registreren. “We moesten bijvoorbeeld onze bloedsaturatie, ademfrequentie, vetpercentage en lichaamsgewicht bijhouden. Maar ook hoeveel we hadden gegeten, hoeveel calorieën we verbrandden met sporten, hoeveel we dronken en wat we dronken.” In haar rol als chemicus binnen de crew moest Tataj de chemicaliën inventariseren. De rest van de tijd besteedde ze aan sporten en onderzoek doen.
Tataj onderzocht de pompsnelheid van de vacuümpomp op het station. “Mijn meetresultaten bleken niet overeen te komen met de snelheid die de pomp volgens de fabrikant zou moeten hebben. Het apparaat bleek een lek te hebben.” Hoe ze daar vervolgens een wetenschappelijk verslag van moest schrijven had ze al geleerd tijdens het eerste jaar van haar studie en ging haar dus gemakkelijk af.
Wat haar ook meeviel en wat ze uiteindelijk als mooiste ervaring omschrijft was het contact met de andere crewleden. Ze kon zich van tevoren niet voorstellen hoe het zou zijn om met vier vreemden opgesloten te worden in een kleine ruimte. “Wat me het meest verbaasde was hoe close we zijn geworden in één week tijd. Altijd iemand bij je in de buurt hebben kan heel vervelend zijn, maar ik had er helemaal geen moeite mee. Dat had ik nooit verwacht.”
Natte doekjes
Een grotere uitdaging was het omgaan met het gebrek aan hygiëne op de basis. “Er was maar heel weinig water om je te wassen, dus we moesten natte doekjes en droogshampoo gebruiken. Het was ook nog vrij warm en we sportten elke dag, dus je kunt je voorstellen wat dat voor gevolgen had.” Een week in isolatie onder die omstandigheden en met mensen die je niet kent dwingt je uit je comfortzone te stappen, aldus de studente. De enige plek op de basis waar ze even alleen kon zijn was in de sportruimte of de badkamer.
Ook het gebrek aan natuur speelde Tataj parten. Nooit eerder was ze zo lang weg geweest van groen om haar heen. Toen ze de ‘habitat’ na een week mocht verlaten was ze zó blij om weer buiten te zijn dat ze zelfs een connectie voelde met insecten. “Voor het eerst van mijn leven vond ik het geen probleem om door een struik vol met spinnen te lopen.” Zou het vol te houden zijn als een echte astronaut, maandenlang weg zijn van de natuur? “Ik denk dat ik het wel zou kunnen, maar ik zou me er wel mentaal op moeten voorbereiden.”
Astronautenbestaan
Of dat haar toekomst is weet ze echter nog niet. Hoewel Star Trek: The Original Series haar interesse voor de ruimtevaart aanwakkerde, is astronaut worden niet haar droom. “Ik ben nog maar negentien en weet niet wat ik in de toekomst wil doen. Ik heb juist voor Applied Physics gekozen omdat het zo’n brede studie is. Ik zou in de wetenschap kunnen blijven, astronaut kunnen worden of zelfs een hele ommezwaai kunnen maken en iets met financiën kunnen gaan doen.” Of dat laatste een aantrekkelijke optie is, dat gaat ze binnenkort onderzoeken door er vakken in te gaan volgen. Dat betekent niet dat ze de deur sluit voor een mogelijk astronautenbestaan. “Alle deuren blijven open en dat is er één van.”
Discussie