Ben Esseling is een van de 22 deelnemers en voor de slotperformance startte probeerde hij Cursor uit te leggen hoe hij de expeditie heeft ervaren. “Het hele project was heel vaag, dat is misschien wel een goede samenvatting. Maar ik ben heel enthousiast; ik heb dingen meegemaakt die ik nooit eerder meemaakte.” Laat dat nou net het vertrekpunt zijn geweest waarvandaan Meit de hele groep mee op pad wilde nemen. Hoewel, dat pad heeft de groep zelf gebaand, zegt Esseling. “Gover is een chaoot eerste klas en ik denk dat hij zelf ook niet wist wat hij ging doen. Voor mij was dat geweldig om te zien. Het lokte mij dat hij zo vrij is als maar mogelijk is.”

Die vrijheid is een groot contrast met de manier waarop Esseling zijn laatste jaren doorbracht. Na het afronden van een dubbele bachelor (Applied Mathematics en Applied Physics) en bestuursjaren in twee (studenten)teams zit hij nu alleen nog in de filmcommissie van Studium Generale. “Ik had het even wat rustiger en wilde graag kennismaken met iemand die totaal anders in het leven staat. Gover gedraagt zich bij ons precies zoals hij zich gedraagt op tv. Hij trok ons helemaal uit onze comfortzone en we hebben - met veel lol - veel over kunst en de dualiteit hierin geleerd.”

Onvoorspelbaar

Het project heet ‘Creativity beyond Borders’ en bestond uit tien bijeenkomsten. Elke keer was het totaal onverwacht wat er ging gebeuren. De groep bezocht bijvoorbeeld de Verbeke foundation nabij Antwerpen, sprak met een van de lichtkunstenaars die meedeed met GLOW, zong in een karaoke-setting en deed een ruilspel.

Ook voor deelnemer Evi Kulker, die twee masters doet (Human Technology Interaction en Data Science and AI) en een dansschool is gestart, was die onvoorspelbaarheid aantrekkelijk. “Ik ben echt een planner vanwege m’n vakken en de danscursussen die ik geef. De spontaniteit is dan lastig te behouden. Stefano heeft een heel andere aanpak. Ik wilde van hem ook leren om voor groepen mensen te staan en die te vermaken en te inspireren.”

Experiment

In de Blauwe Zaal spreekt Meit alle belangstellenden met groot gemak toe. “Ik kan nog steeds niet geloven dat Studium Generale het een goed idee vond om mij als Artist in Residence binnen te halen. De studenten hier zijn harde werkers en benaderen mijn vragen zeer pragmatisch. Als ik vraag wat een slechte ervaring is, noemen zij het fenomeen wachten. Als ik vraag wat wachten is, zeggen zij ‘verspilling van tijd’. Als ik vraag wat liefde is, pakken ze Google erbij. ‘Liefde is emotie plus gevoel’, hoor ik dan tot mijn verbazing.”