Het boekje is uitgegeven door poezie-uitgeverij Opwenteling die zichzelf vermaakt met genre-vervaging. Eerder maakte Monique Hendriks, die in 2010 afstudeerde bij Technische Informatica, al een ‘boek’ met gedichten op een View Master. Een badboekje voor volwassenen, is de nieuwste publicatie. Op een magische manier wordt het zwart-grijs-wit en vaag gekleurde plastic feller van kleur. Dat gebeurt wanneer de speciale inkt nat wordt. Uitgever Arnoud Rigter, die het publiek door de avond loodst, verzekert dat niet per se met water hoeft. “Het gebeurt  ook met whisky of ranja. Zelfs een tong kan de kleuren tevoorschijn toveren. En nee, daar krijg je zelf geen rare uitslag van.” Of de inkt kan opraken, vraagt iemand uit het publiek. “Dat weten we nog niet. Zou wel goed zijn voor de verkoop.”

Voor de clownsact van Hendriks interviewde Rigter in café Rozenknop de tekenaar van het boekje, Maarten Berkers, en kondigde hij stadsdichter Iris Penning aan. Zij is ook wat genre-vervaagd en zegt dat het publiek zelf maar moet uitmaken of het muziek of poëzie is wat ze brengt. Ze zingt: “Dit is mijn huis en ik bepaal”, en ze bedoelt dat zij zelf bepaalt dat ratten in haar huis welkom zijn. Daarna zingt ze een burnout-preventie-lied, zeer geschikt voor een dag waarop alles tegenzit. Titel: ‘Er is niks aan de hand.’