Tim Hofman: “Wijs niet naar de slachtoffers, maar voed je mannen op”
Tim Hofman staat bij Nederlandse studenten vooral bekend als ‘de man van BOOS’ en als de persoon die misbruik binnen The Voice onthulde. Vooral Nederlandse studenten zaten dan ook in de Blauwe Zaal donderdagmiddag toen hij een lezing kwam geven voor de MyFuture Week. Hij vertelde over zijn leven dat met vallen en opstaan ging, de drie studies die hem 40.000 euro schuld en nul diploma’s opleverden en dat dat niet per se heel erg is. Ook had hij een duidelijke boodschap over sociale veiligheid: leg de verantwoordelijkheid van het melden niet bij de slachtoffers neer maar begin daders eerst eens op te voeden. En die noemt hij bij naam: witte mannen met macht.
Een lange rij voor de Blauwe Zaal ruim voor de start van Hofmans lezing laat al wel zien dat hij populair is. Maar toch vooral onder Nederlanders, de internationals zijn op één hand te tellen terwijl de lezing gewoon Engelstalig is. Wanneer de programmamaker zijn lezing begint, grapt hij wat over een slide met een overzicht van zijn universitaire studies: drie stuks. Indrukwekkend. Maar hij maakte ze geen van alle af. “Wat je ook doet, kies in ieder geval geen Communicatiewetenschappen. Ik weet nog steeds niet precies wat ik daar deed. De drie studies hebben me een schuld van 40.000 euro opgeleverd. Ik heb welgeteld één vak afgerond en daar 7,5 studiepunt voor gekregen. Een vrij duur vak dus.”
Toch is hij niet ontevreden met waar hij nu staat en hij deelt graag met de studenten waar hij tegenaan liep. “Ik had last van eenzaamheid, depressie en een laag zelfbeeld. Dat hielp me niet, natuurlijk.” Hij kijkt de zaal in. “Wie hier is wel eens depressief?" Na een herhaling van de vraag gaan zeker zo'n dertig à veertig handen voorzichtig omhoog, op een groep van zo’n 250 studenten.
Bruiloft afblazen
Hofman gaat verder: “Ik was hypochonder (dat ben ik nog een beetje), faalde vaak en was ook nog verloofd met de verkeerde. In al die jaren dat ik steeds faalde qua studeren heb ik mijn ouders nooit verteld dat ik er wel klaar mee was, bang voor hun reactie. Na vier jaar besloot ik dan toch te bellen: ik ga stoppen met studeren. Het was even stil, maar toen kwam de relaxte reactie: ‘Ok, ja we vroegen ons al af waarom je dat nog deed. Ga toch iets doen wat je leuk vindt joh’.” Een last viel van zijn schouders. Hij blies de bruiloft af, verliet zijn vriendin en voelde zich bevrijd. “Het was heel moeilijk dat te doen, maar als ik me had laten leiden door angst was ik nu getrouwd en had ik drie kinderen. Ik ben nu nog altijd blij dat ik toen deze beslissingen heb genomen.” Voor de studenten heeft hij nog wat simpele tips voor als zij zich onzeker voelen of bang of ze het wel goed doen:
- Oordeel niet over je emoties, anders voel je je twee keer slecht. Als je je slecht gaat voelen over dat je je al slecht voelt, helpt dat niet;
- Je mag over alles nadenken, maar voedt niet ieder idee. Zeker niet als je hypochonder bent;
- Behandel jezelf als je beste vriend of vriendin. We zijn vaak veel liever en medelevender voor anderen dan voor onszelf;
- Durf te focussen, je hoeft niet alles te doen, maar mag juist keuzes maken. De grootste uitdaging in de huidige maatschappij is genoeg rusten;
- Durf te falen, daar ga je niet dood van.
BOOS
In de lezing gaat het grootste gedeelte over zijn tijd als twintiger, als student. Maar natuurlijk ontkomt hij er niet aan om met de zaal ook over zijn programma BOOS te spreken, wat hij ook niet erg vindt. Er zijn genoeg vragen vanuit de zaal. Of hij wel eens doodsbedreigingen krijgt (ja, gisteren nog) en of hij niet bang is om te polariseren. “Nee, wat ik doe is niet polariseren, ik probeer machtssystemen gelijker te trekken. Wat Rosa Parks (burgerrechtenactiviste, red.) deed was geen polarisatie, maar strijden voor haar rechten. Wat Geert Wilders doet, is polarisatie, vechten voor gelijke rechten is dat niet. Ik geef mensen zonder stem een stem, mensen die niet gezien worden een gezicht.”
Geen schrik voor macht
Hofman vindt het ook belangrijk mensen in machtsposities te blijven aanspreken op hun gedrag, zoals hij ook deed in het interview met John de Mol, als Talpa-baas verantwoordelijk voor tv-programma The Voice. “Zeg gewoon wat je wil zeggen, ook als je te maken hebt met mensen met veel macht. Ik heb me nooit laten tegenhouden om lastige vragen te stellen aan machtige mensen. Je hoeft geen vrienden met ze te worden. En laat ze je vooral niet wijsmaken dat je niet slim genoeg bent of niet weet hoe het werkt.”
Sociale onveiligheid op de universiteit
“Plak stickers hier op de uni” zo tipt Hofman om vooral mannen beter op te voeden en minder naar de slachtoffers te wijzen. Hij geeft een voorzetje voor een tekst: ‘Men, don’t touch women if they don’t want to be touched’. Het verbaast Hofman niet dat ook op de universiteit sociale onveiligheid, machtsmisbruik en seksueel ongewenst gedrag een rol spelen. Wel vindt hij dat we weg moeten blijven van de focus op hoe de slachtoffers ‘het moeten rapporteren’. “Dat zag je bij John de Mol ten tijde van The Voice ook. Hij zei ‘waarom hebben die vrouwen het niet gemeld’. Daar gaat het niet om. Voed je mannen op. En dat is niet iets gevoeligs om te zeggen. Het zijn gewoon meestal witte mannen in machtsposities. Seksisme stoppen is daarmee een verantwoordelijkheid van mannen. En wat betreft het melden, dat moet dan niet via de persoon die zelf het probleem is.”
Discussie