Wanneer mensen mij vragen waarom ik hier heen wilde, probeer ik daar meestal iets op te antwoorden als: “waarom zou je niet naar de andere kant van de wereld willen!” Natuurlijk, studeren in het buitenland is goed voor je studie, je leert veel en ja, je moet ook hier wel studeren, maar er zijn ook zoveel nieuwe mogelijkheden. Aangezien ik hier als Nederlander ben, is het mij eerste ervaring hoe het is om een international te zijn.

Het verschilt nogal met een ‘lokale’ student zijn: omdat alles nieuw is, voel je je een beetje uit je element aan het begin. Gelukkig zijn er veel andere internationale studenten die in hetzelfde schuitje zitten en ook proberen hun plekje te vinden, nieuwe vrienden te maken en het land te zien. Het helpt ook dat in Nieuw-Zeeland vriendelijkheid de norm is: alle Kiwis (Nieuw-Zeelanders) groeten de buschauffeur, vragen proactief of ze je kunnen helpen en zijn geïnteresseerd. Hierdoor vraag je je af of zij nou zo vriendelijk zijn, of dat Nederlanders zo bot en gesloten zijn…

Nog iets wat opvalt is dat het universiteitsleven hier heel anders georganiseerd is. Nee, het is niet beter dan de TU/e (matige organisatie lijkt een globale norm te zijn), maar het onderwijs en studentenleven is wel anders. Het is hier bijvoorbeeld heel normaal om eerst te gaan werken na je bachelor en dan pas aan een master te beginnen, wat leidt tot een leuke mix in de collegebanken met 20-jarigen en mensen die hun ouders kunnen zijn.

Studenten- of studieverenigingen bestaan hier ook niet echt, maar er zijn wel een hoop sport- en cultuurverenigingen waar je lid van kan worden. Ik ben bij de zeil- en de hiking-verenigingen gegaan.