Wim de Jonge begon zijn 48-jarige carrière aan de TU/e (voorheen TH Eindhoven) als electrotechniekstudent in 1957. In 1969 promoveerde hij bij de afdeling Technische Natuurkunde op het gebied van de kernspinresonantie, onder begeleiding van promotor Prof. van der Leeden. Aan diezelfde afdeling werd hij in 1979 benoemd tot hoogleraar experimentele natuurkunde. Hij leidde de onderzoeksgroep Fysica van Nanostructuren, voorheen bekend onder andere namen zoals “Magnetisme” en “Coöperatieve Verschijnselen”, op zijn geheel eigen wijze.

Hij had een bijzonder oog voor sociale cohesie binnen de groep, en een persoonlijke benadering van wetenschappelijke en ondersteunende medewerkers, promovendi, postdocs en studenten. Dit combineerde hij met een haarfijn oog voor het genereren van wetenschappelijke impact op een gebied met grote technologische relevantie. Gebruik makend van nieuwe technieken voor het vervaardigen van ultradunne magnetische multilagen en in nauwe samenwerking met het toenmalige Philips NatLab, kan hij gezien worden als een van de grondleggers van het ontluikende gebied van de spin-elektronica. Dit onderzoek, mede in diverse Europese consortia, was van groot belang voor de introductie van een nieuwe generatie van extreem gevoelige leeskoppen gebaseerd op het zogenaamde “GMR” principe, die essentieel waren voor de revolutie van harde-schijf technologie. Voor dit onderzoek ontving hij in 2000 samen met prof. Reinder Coehoorn de Gilles Holst Medaille van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen.

Naast zijn onderzoeksactiviteiten was hij een uitermate begaafd en enthousiast docent, die een speciale band opbouwde met zijn studenten. Hij was een veelvuldig winnaar van de binnen onze faculteit bekende “uiltjes”, jaarlijkse uitgereikt door de studentenonderwijsorganisatie STOOR. Daarnaast was hij warm pleitbezorger van studievereniging J.D. Van der Waals, waar hij regelmatig te gast was bij de borrel in de Salon.

Ook bestuurlijk heeft Wim zijn stempel op onze universiteit gedrukt. Van 1997 tot aan zijn emeritaat was hij decaan van onze faculteit. Daar etaleerde hij zijn op zijn sociale interactie gebaseerde maar doeltreffende managementstijl, die leidde tot een moderne, op impact gerichte en internationaal georiënteerde faculteit. Als decaan sprak hij onze studenten bij de diploma-uitreiking toe als ‘bloem der natie’ volgens de ‘gesel van het alfabet’. Bij zijn afscheid in 2005 werd hij benoemd tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw. Ook na zijn afscheid bleef hij de universiteit en faculteit dienen als frequent adviseur, maar bleef hij ook lange tijd betrokken bij de onderzoeksgroep FNA, waar hij zijn gave om jonge wetenschappers uit te dagen en inspireren bleef inzetten. Op 20 juni j.l. is Wim op 82-jarige leeftijd overleden na een kort ziekbed.

Bert Koopmans, Henk Swagten en Klaas Kopinga

Faculteit Applied Physics and Science Education