Cursor op cursus | Leading Millennials
Omdat een TU/e’er nooit te oud is om te leren, zeggen wij geen nee tegen een goede cursus. Deze keer sluit Cursor aan bij de workshop ‘Leading Millennials’, die leidinggevenden die worstelen met het aansturen van deze groep, gaat helpen om ze beter te begrijpen en er, gewapend met een setje handzame tips, nog meer uit te halen. Want – maar dat wist je waarschijnlijk al – binnen jouw team zijn zij de creatieve en oplossingsgerichte werkers.
Vanzelfsprekend start de workshop, die twee uur in beslag gaat nemen, met de vraag: ‘Millennials, wie behoren tot deze groep?’ Ze zijn geboren tussen 1985 en 2000 en nu dus in de leeftijd van 23 tot 38 jaar en ze staan ook bekend als Generatie Y.
“Maar”, zegt workshopleider Maceo Hielckert van Human Capital Care er direct bij, “de typische millennial bestaat niet en binnen deze groep kunnen de onderlinge verschillen soms zelfs groter zijn dan die met andere generaties die voor en na hen komen.” Daar zie je de aanwezigen over nadenken, want als ze onderling ook al zo verschillen van elkaar is een eenduidige aanpak dan wel een haalbare kaart?
De tien personen die zich voor de workshop hebben aangemeld, zijn afkomstig uit alle geledingen binnen de universiteit en werken veel met studenten of hebben jonge collega’s. Volgens Hielckert is het toch wel goed om te weten wat deze groep nu precies beweegt en hoe je ze moet aanspreken, want de komende jaren gaat het aantal millennials binnen de TU/e flink toenemen. Fricties tussen de verschillende generaties voorkomen is volgens hem daarom van groot belang, want zestig procent van de werknemers zegt nu al dat ze daar problemen van ondervinden.
Karakteristieken
Oké, door naar het volgende onderdeel: wat zijn grosso modo de karakteristieken voor deze groep? Begrippen die voorbijkomen: individualisering, globalisering, creatief, flexibel, kritisch, maar ook in voor fun en ontwikkeling. Hun grootste valkuil: het koesteren van te hoge verwachtingen. Term passend bij de groep: ‘YOLO’. Die had ik al een tijdje niet meer voorbij horen komen.
Zelf blijk ik tot de Generatie X te behoren (geboren tussen 1955 tot 1970), ook wel de Verloren Generatie genoemd, zo lees ik met afgrijzen. Autoritair, loyaal en met hoog in het vaandel de spreuk: ‘Niet lullen, maar poetsen’. Ik, autoritair? Wie zei dat?
Maar verder met groep die we willen leren begrijpen: de leden van die club ervaren 'technostress', want ze willen mee met alle nieuwe technische ontwikkelingen die zich maar blijven aandienen. Maar eigenlijk zitten ze net in tussen de generatie die voor de opbloei van het internet zit, de Pragmaten, en Generatie Z, de zogeheten Digital Natives, die er van jongs af mee zijn opgegroeid. Dat knelt af en toe en zorgt dus voor die stressgevoelens.
Ook werden ze door hun ouders op jonge leeftijd al vaak gezien als serieuze gesprekspartners. Ouders die daarnaast sterk beschermend waren, wat wordt omschreven met de mooie term ‘curling parents’. Die voor de millennials dus voortdurend de obstakels wegnamen waar ze ooit zelf mee te maken hadden. Dat herken ik – als vader van drie – wel en is eigenlijk ook een vorm van poetsen; wegpoetsen.
Mijn buurman, ergens begin dertig en afkomstig uit Zuid-Amerika, is als enig kind goed bekend met het fenomeen ‘curling parents’, wat in dit continent doorgaans niet altijd het geval is. Lachend zegt hij dat hij na het verlaten van het ouderlijk nest zichzelf weer helemaal heeft moeten ‘uncurlen’. Dat gaat hem overigens best goed af.
Freelancers
Dat je een millennial in vaste dienst hebt, is overigens al bijzonder, want vooral voor deze groep is het bestaan van freelancer aantrekkelijk, want – inderdaad – ze zijn dol op flexibiliteit. Daarbij is vooral de inhoud van hun werk het belangrijkst, niet direct het salaris of de doorgroeimogelijkheden. Harde werkers zijn het, die hoge eisen stellen aan zichzelf, want ze mochten toen ze jong waren alles zelf kiezen én worden. Nu ze dat gedaan hebben, voelen ze zich er verantwoordelijk voor om die keuze ook waar te maken. Ze staan daarom voortdurend ‘aan’ en het kan zelfs moeilijk zijn ze mee te krijgen voor een gezamenlijke lunch, want dat kost ze tijd.
Hielckert roept leidinggevenden op om vooral grenzen te stellen voor deze, zich in hun werk verliezende collega’s. “Bespreek dat ook met elkaar in het team.” Een van de deelnemers merkt op dat je ook moet kijken naar de persoonlijke situatie van iemand. “Wie een gezin heeft, en dat is in deze leeftijdscategorie niet ondenkbaar, moet werk en gezin zien te combineren en zich telkens de vraag stellen: moet ik hier nu wel of niet iets mee doen?”
Burn-out
Dan dient zich de hamvraag aan: willen millennials geleid of gecoacht worden? De aanwezigen weten het wel, het laatste, maar je moet het wel met de juiste focus doen, want volgens Hielckert is dit een groep die niet gewend is hulp te vragen. En daarom dreigt soms het risico van een burn-out op jonge leeftijd. Let vooral op het herkennen van de signalen die daarop duiden: die lopen uiteen van vergeetachtigheid, slecht slapen en geregelde absentie tot plotse huilbuien en drugsgebruik. Uit de zaal komt de opmerking dat deze groep zich ook wel mag realiseren dat het leven niet altijd een tien is en dat het niet erg is om een keer te falen met iets. Een ander zegt de gemoedstoestand van iemand vaak te peilen via het stellen van vragen aan collega’s. “Dan hoor ik vaak meer, dan van de persoon waar ik me zorgen over maak.”
Heel basic staat in een overzichtje waar je als leidinggevende aan moet werken: compenseer stressfactoren die er altijd zijn, zoals werkdruk en disbalans werk/privé, met het toevoegen van energiebronnen, daarbij kun je denken aan meer autonomie en met enige regelmaat de opmerking maken dat iemands werk er ook echt toe doet. Maar dat lijken tips die voor iedereen het werk wel zouden veraangenamen. Maar zo'n klopje op rug of veertje op een bepaalde plek, is voor deze groep extra belangrijk, omdat ze het zelf niet snel zo zullen ervaren.
Tot slot komt nog een vraag uit de groep: “Bestaat er ook een workshop voor millennials, over hoe zij moeten omgaan met al die andere generaties waar ze mee moeten samenwerken?” Die blijkt er wel te zijn, maar volgens de workshopleider zit die nog niet in het pakket dat aan de TU/e wordt aangeboden. Zeker het overwegen waard om die er nog aan toe te voegen.
In de rubriek ‘Cursor op cursus’ schuiven redacteuren aan bij allerhande trainingen, cursussen en workshops die aan de TU/e worden aangeboden aan medewerkers en studenten, zodat die daarmee hun kennis en vaardigheden op allerlei gebieden kunnen vergroten. Wie zelf een cursus, training of workshop aanbiedt die voor deze rubriek interessant zou kunnen zijn, of weet heeft van een dergelijk event, wordt van harte uitgenodigd contact op te nemen met de redactie.
Discussie