Een pechstudent met een zak over zijn hoofd wordt naar het podium geleid, samen met een aanklager, een getuige van DUO, een rechter en een advocaat. Nadat de zak van het hoofd is getrokken, kan de zaak beginnen. De aanklager beschuldigt de student ervan dat hij geboren is in 1998 en gekozen heeft te studeren in een periode dat de basisbeurs is afgeschaft en vervangen door een sociaal leenstelsel.

Bovendien koos hij voor een studietijd tijdens de pandemie. Het is allemaal zijn eigen verantwoordelijkheid en dus is het geheel terecht dat de student wordt opgescheept met een enorme schuld die hij in 35 jaar moet terugbetalen. Dan had de student maar voor 2015 moeten gaan studeren of na 2023. Zijn getuige, directeur O. van DUO, bevestigt dit verhaal.

Logisch dat de advocaat en de student zelf een andere mening zijn toegedaan. Hij kan er niets aan doen dat hij toevallig in 1998 is geboren en dat het voor hem logisch was op zijn achttiende te gaan studeren. Hoe kon hij weten dat hij in een schuldsysteem terechtkwam met daarna een pandemie waardoor hij ook nog eens zijn twee baantjes verloor? Zijn zus is een paar jaar ouder en heeft wél zo’n 15.000 euro aan basisbeurs ontvangen.

Eigen verantwoordelijkheid

De rechter beaamt dat de student niet zelf kon kiezen in welk jaar hij geboren is, maar ziet het moment van studeren wel als eigen verantwoordelijkheid en veroordeelt de student, onder luid boegeroep van het publiek, tot 35 jaar terugbetalen van de studieschuld zonder mogelijkheid tot het aanvragen van een hypotheek.

“Dit toneelstuk laat duidelijk zien hoe scheef het zit en hoe de pechstudent de dupe wordt van het systeem zonder dat daar een redelijke compensatie tegenover staat”, vertelt LSVb-voorzitter Joram van Velzen na afloop.

Binnen twee weken wil hij van de voorstelling een korte video maken en die verspreiden via social media. “Zo hopen we de landelijke politici in maart bij het onderwijsdebat duidelijk te maken dat ze de beslissing moeten terugdraaien en de pechstudent alsnog eerlijk moeten compenseren.”