Rondom de campus

Aangezien de meeste studenten per trein reizen, is de kans groot dat je al hebt kennisgemaakt met station Eindhoven Centraal. Kijk je aan de centrumzijde van een afstandje naar het gebouw (uit 1956), dan kun je er met een beetje goede wil een ouderwets Philips-radiotoestel in zien, compleet met antenne (de toren) en draaiknop (de klok). Het lijkt er echter niet op dat architect Koen van der Gaast die bedoeling had met zijn ontwerp.

Voor alle foto's geldt: klik aan om te vergroten

Ga je naar de TU/e-campus, dan verlaat je het station aan de noordzijde. Zie je daar een opvallend kunstwerk van gigantische kegels die door een al even uit de kluiten gewassen bowlingbal geraakt worden, dan weet je dat je op de goede weg bent. Het object uit 2000 heet FlyingPins en markeert het begin van de Kennedylaan, Eindhovens belangrijkste verkeersader. De TU/e-campus ligt er, vanuit het station gezien, rechts van.

Zo’n anderhalve kilometer verderop, op de zuidoostelijke hoek van de campus, ligt de Berenkuil. Dit is een verkeersplein op twee niveaus: auto’s rijden bovengronds, fietsers maken gebruik van tunnels. Bijzonder aan deze ingewikkelde rotonde is de grote hoeveelheid street art. Elk jaar, tijdens het event Step in the Arena, voorzien zo’n 150 graffitikunstenaars de vele vierkante meters beton in de Berenkuil van een nieuwe kleurrijke laag verf.

Stadscentrum

In het hart van Eindhoven liggen gebouwen die herinneren aan de industriële geschiedenis van de stad (lees: Philips) zij aan zij met mooie staaltjes modern design. Wandel je vanuit het station rechtsaf, dan kom je eerst op het 18 Septemberplein, dat wordt gedomineerd door de groene gevel van de Bijenkorf en door de rijzige pilaren van winkelcentrum Piazza, dat is ontworpen door Massimiliano Fuksas.

Iets verderop ligt een eyecatcher van formaat: de Blob, ook van de hand van Fuksas, een organisch gevormd winkelgebouw opgebouwd uit staal en 1500 driehoekige ruiten. Langs de Blob loopt de Emmasingel, waar een hele rij voormalige Philips-gebouwen staat: aan de westzijde de Lichttoren (nu een café-restaurant) en de Witte Dame, die nu de Design Academy en de stadsbibliotheek huisvest. En aan de oostzijde vind je voormalig Philips-hoofdkantoor de Bruine Heer en het Philips Museum, gehuisvest in het allereerste gloeilampenfabriekje van het concern.

Fiets je aan het eind van de Emmasingel linksaf over de Keizersgracht en Wal, dan kom je uit bij het Stadhuis, een betonnen bakbeest uit 1969. Iets verderop ligt het markante Van Abbemuseum voor hedendaagse kunst.

Hoogbouw

Vroeger staken de kerktorens overal bovenuit, maar tegenwoordig moeten die het veelal afleggen tegen de soms duizelingwekkende hoogbouw die Eindhoven rijk is. En er zit nog van alles in de pijplijn, zoals The Dutch Mountains: een dubbele woontoren met een houten constructie.

Maar dat is toekomstmuziek. Stap je nu (aan de centrumzijde) het station uit, dan loop je bijna tegen The Social Hub (2016) aan, een (studenten)hotel van 76 meter hoog. Vanuit daar fiets je in vier minuten over de Vestdijk naar de Vestedatoren (2006). Door het smalle ontwerp van Jo Coenen lijkt die nog hoger dan de 90 meter die op de teller staat.

Noemenswaardig is ten slotte ook de Trudo Toren (2021) op Strijp-S: een ‘verticaal bos’ van 76 meter hoog, van de hand van Stefano Boeri.

Nog even terug naar de kerken. Als student maak je waarschijnlijk het eerst kennis met de Sint Catharinakerk uit 1867. Dit vanwege het simpele feit dat deze kerk, herkenbaar aan de twee torens, aan het begin van uitgaansstraat Stratumseind ligt.

Daarnaast springt ook de voormalige Paterskerk in het oog, tegenwoordig onder de naam DOMUSDELA in gebruik als ‘ceremoniehuis’. Van verre zie je namelijk al het Heilig Hartbeeld (in de volksmond: Jezus Waaghals) dat bovenop de toren staat.   

Strijp

Philips heeft een groot stempel gedrukt op Eindhoven als geheel, maar vooral op stadsdeel Strijp, waar grote aantallen arbeiders werkten en (in het Philipsdorp) ook woonden. Fiets je vanuit het centrum over de Mathildelaan richting Strijp, dan kom je als eerste het Philips Stadion tegen, de thuisbasis van PSV. Op diezelfde plek verrichtte in 1911 de vijfjarige Frits Philips de aftrap van de eerste officiële wedstrijd van het Philips Elftal.

Volg je vanuit daar de PSV-laan dan kom je uit bij Strijp-S. Tegenwoordig een hip woon-, werk- en cultuurgebied, maar vroeger stonden er vele Philipsfabrieken, inclusief het befaamde Natlab. Belangrijkste icoon van het gebied is het Klokgebouw (1929). Wie goed kijkt, ziet dat er op de wijzerplaat van de klok geen cijfers staan, maar de letters van Philips.

Ook in Strijp, maar dan net buiten de ring (fiets gewoon in de richting van de hoge ‘totempaal’), staat misschien wel het gekste bouwwerk van Eindhoven: het Evoluon. In 1966, toen Philips 75 jaar bestond, gaf het de ‘ufo’ cadeau aan de stad Eindhoven. Onder de betonnen koepel, met een diameter van 77 meter, was destijds een technologiemuseum gevestigd. Tegenwoordig vinden er evenementen en exposities plaats in het Evoluon.

We sluiten af met een gloednieuwe eyecatcher in het Eindhovense: het zeven meter hoge borstbeeld van Gerard Philips. Sinds afgelopen mei staat het in het Gloeilampplantsoen in Strijp-T (ook een voormalig industrieterrein van Philips). De buste is van staal, weegt 23 ton en is zeer instawaardig. En ook gewoon het bekijken waard, als je niet zo van de social media bent. Net als eigenlijk alle landmarks die in dit artikel voorbij zijn gekomen. We wensen je veel plezier met het ontdekken van je nieuwe stad!