Vertrouwen

ASML-topman Peter Wennink gaf aan het begin van zijn speech een korte ontstaansgeschiedenis van de chip en van de enorme snelle ontwikkelingen die op dat vlak nog steeds plaatsvinden. Dat schept ook grote verwachtingen voor zijn bedrijf, dat de apparatuur maakt -wafersteppers – die steeds complexere chips mogelijk moeten maken. Volgens Wennink is de situatie zoals die aanwezig is in de Brainportregio, waar kennisinstellingen, overheid en het bedrijfsleven nauw samenwerken, een lichtend voorbeeld voor de rest van Europa om op die manier de uitdaging die Breton eerder aanhaalde, mogelijk te maken. “Onderling vertrouwen en het op regelmatig basis praten met elkaar van deze drie partijen is daarbij essentieel”, aldus Wennink. Over de productie van chips, waarbij Taiwan een van de grootste producerende landen is en slechts acht procent wordt gedaan in Europa, zei hij het streven om dit laatste cijfer naar twintig procent te krijgen van harte te ondersteunen. Hij hamerde er ook nog op dat er meer investeringen nodig zijn in fundamenteel onderzoek en dat er gericht gewerkt moeten worden aan een verhoging van de instroom van vrouwelijk talent.

Frank Baaijens betrad als laatste, en voor de laatste keer als rector bij de opening van een academisch jaar, het podium. Volgend jaar in mei rondt hij zijn tweede zittingstermijn van vier jaar af. Baaijens wees zijn toehoorders er nog maar eens op dat duurzaamheid op het gebied van onderzoek inmiddels een prioriteit is geworden en dat de TU/e, ondanks de opkomst van meer online onderwijs, een on-campus universiteit wil blijven. Een verdubbeling van de instroom is volgens Baaijens alleen mogelijk als Den Haag de keuze maakt om de universiteit hierbij te helpen met voorinvesteringen. “Geef ons de instrumenten dan maken wij het werk af”, had collegevoorzitter Smits iets daarvoor al geroepen, daarbij nadrukkelijk kijkend richting minister Adriaansens.

Klimaatverandering

Voorafgaand aan de rede van Baaijens kwam uit de zaal een interruptie van Diego Quan Reyes, promovendus bij de faculteit Mechanical Engineering. Hij vroeg zich af waarom bij alle toespraken er tot nu toe nauwelijks aandacht was voor wat zich buiten de Blauwe Zaal aan het afspelen was: de klimaatcrisis. Wennink reageerde vanaf het podium direct door de promovendus uit te nodigen om na de plechtigheid met hem hierover na te praten. Daar trok hij meer dan tien minuten voor uit. Volgens Quan Reyes zei Wennink dat nog meer samenwerking hierbij essentieel is en dat het transitieproces moeilijk en pijnlijk zal zijn, maar dat hij zeker gelooft dat het zal gaan plaatsvinden. Quan Reyes zei door het gesprek niet echt gerustgesteld te zijn. “Ik merk dat Wennink eigenlijk twee verhalen vertelt: een op persoonlijke titel, maar hij moet ook een verhaal vertellen als zijnde een belangrijke captain of industry. Die twee verhalen waren voor mij moeilijk te verenigen.” De promovendus was echter vooral teleurgesteld door het feit dat collegevoorzitter Smits en EZ-minister Adriaansens de klimaatcrisis onbesproken lieten. “In mijn optiek zijn zij juist de aangewezen personen om dat te doen, meer nog dan Peter Wennink.”