- Mensen , Student
- 30/05/2022
“Actie maakt je minder machteloos”
Rondlopen met een machteloos gevoel over de ellende in de wereld, daar houdt Maas van Apeldoorn niet van. De masterstudent Computer Science & Engineering gaat dan liever een nachtelijke wandeltocht maken van 20 kilometer om geld op te halen voor vluchtelingen. Hij is van mening dat alle beetjes helpen en denkt dat bij meer studenten de somberheidsklachten kunnen verdwijnen als ze de handen uit de mouwen steken.
De technische student Maas voelt een sterk sociaal-maatschappelijke betrokkenheid en heeft een brede interesse: theater bij Doppio, stijldansen bij Footloose en werken bij Hubble. Hij wil zijn medestudenten graag een hart onder de riem steken en zocht daarvoor contact met Cursor. “In deze tijden van oorlog in Oekraïne en delen van Afrika, de klimaatcrisis en alle andere narigheid merk ik dat een gevoel van machteloosheid heel erg aanwezig is onder de studenten, en ook bij mijzelf.”
Hij weet dat hij in z’n eentje niet veel macht heeft. “Ik kan als student niet genoeg geld doneren, ik kan geen machine bouwen die het klimaat redt, ik kan ook Poetin niet bellen om te zeggen hoe hij zich moet gedragen”, beseft hij. “We krijgen door de globalisering en via sociale media zoveel ellende mee dat het makkelijk is om de hoop te verliezen. Maar zodra je bij de pakken neer gaat zitten, blijft er helemaal niks meer over, vind ik. Daarom zie ik een goededoelenactie als een kans om toch iets te betekenen.”
Lopen
Stichting Vluchtelingenhulp organiseert jaarlijks de Nacht van de Vluchteling en Maas gaat 18 juni met zijn moeder Han Verhoeven 20 kilometer lopen. Het sponsorgeld dat ze ophalen - ze zitten al op meer dan duizend euro - gaat naar acute hulp aan vluchtelingen in de conflictgebieden. Denk aan onderdak en medische zorg in Oekraïne. “Het is geen wereldverschil, maar kan in ieder geval voor wat mensen het leven dragelijker maken. Voor 16 euro wordt een ondervoed kind op de been geholpen, bijvoorbeeld.”
Maas is al vroeg uitgebreid geconfronteerd met ongelijkheid in de wereld. “Driemaal in mijn leven heeft ons hechte gezin een tijd in het Keniaanse Wajir gewoond, vlak bij de Somalische grens, vanwege het ontwikkelingswerk van mijn ouders. Ik was 6, 12 en 15 jaar en de armoede daar heeft ontzettend veel indruk gemaakt.”
Opruimen
Het voelt prettig om iets te kunnen doen. “Toen begin 2021 de rellen in Eindhoven losbraken vanwege Covidmaatregelen, zat ik verbouwereerd thuis. Gebeurt dat hier? Ik ben de volgende dag in de stad met een vuilniszak gaan rondlopen om troep op te ruimen. Ook al was dat iets heel kleins, het gaf me toch een beter gevoel. Ik heb het op Insta gezet in de hoop dat ook anderen iets goeds zouden gaan doen.”
Heeft Maas het gevoel dat de TU/e genoeg doet voor studenten die zich machteloos voelen? “TINT pakt dit soort onderwerpen wel aan, maar die organisatie is naar mijn idee niet bekend genoeg onder studenten. In de mails van het CvB die we kregen vanwege de coronacrisis is volgens mij het gevoel van machteloosheid nooit benoemd. Ik kan me dat niet herinneren tenminste. En ik had dat wel fijn gevonden … door zo’n erkenning voel je je toch minder alleen en wordt het ook bespreekbaarder.”
Martkhal
Ook zou Maas graag meer acties voor goede doelen tegenkomen op de campus. “Iets echt impactvols gebeurt niet zo vaak en krijgt ook zelden duidelijke universiteitsbrede promotie. Daardoor is het minder zichtbaar. Voor veel mensen - en voor mezelf ook - is het lastig om individueel een actie te bedenken. De Nacht van de Vluchteling was eerlijk gezegd ook een voorstel van mijn moeder. Ik zag laatst bij de Martkhal dat een aantal leden van de Scala-verenigingen een soort bake-sale hielden met Oekraïens eten. Als we meer van dit soort initiatieven zien, geeft dat hoop. Je kunt iets doen - en anderen doen dat dus blijkbaar ook - om een verschil te maken.”
Discussie