Masterstudent Industrial Design Rachel Feldman en bachelorstudent Electrical Engineering Erik Fani maken deel uit van de Amerikaanse groep. Ja, nog steeds een groep en (nog) geen vereniging, iets waar Fani in de nabije toekomst verandering in hoopt te brengen. “Onze toekomstige vereniging begon als een groepchat van ongeveer veertig Amerikanen en het organiseren van een Thanksgiving-diner”, merkt Feldman op.

Het hebben van een groep mensen met een vergelijkbare achtergrond qua cultuur, tradities, eten, et cetera is prettig, vinden zowel Feldman als Fani. Feldman: “Ik kreeg hier een cultuurshock en had dat vooraf niet verwacht. Ik zie er immers uit als de mensen hier en iedereen spreekt Engels. Maar communicatie gaat toch anders. Een zin kan iets anders betekenen afhankelijk van de intonatie, waardoor er misverstanden ontstaan ​​en je merkt dat je er niet bijhoort.” Fani: “Ik herinner me nog dat ik hier een bekende voorbij zag lopen en ik zei ‘Hey, how’s it going?’ terwijl ik hem passeerde, en hij begon me -verward kijkend- direct over zijn dag te vertellen. Ik zei alleen maar gedag. Toen dacht ik oh ja, dat is hier anders.” Maar het hebben van een gelijkgestemde groep betekent meer dan alleen gemakkelijker communiceren met mensen. “Ook over sporten praten heb ik gemist, dat heeft een andere plek in de Nederlandse samenleving. In de VS is het veel groter. Het is leuk om over spelers te praten met iemand die weet over wie het gaat."

Feldman: “En natuurlijk willen we feestdagen als Onafhankelijkheidsdag en Thanksgiving vieren. Dat laatste is erg belangrijk voor Amerikanen en het kan emotioneel zijn als je hier alleen bent en dat moet missen. Daarom organiseren we sinds 2017 elk jaar een Thanksgiving-diner. Niet alleen voor Amerikanen, alle nationaliteiten zijn welkom. En we zien ook brede interesse om te komen, want vorig jaar verkochten we met gemak honderd tickets.”

Fani moest dit jaar het Thanksgiving-diner missen omdat hij corona had. “Ik zat in quarantaine op mijn kamer. Ik kon niet eens iets koken omdat ik in een gedeeld huis woon. Maar enkele vrijwilligers van Cosmos waren zo aardig om een ​​plastic bakje te vullen met Thanksgiving-eten voor de zieken. Dat maakte me heel blij. Als ik geen aardappelpuree heb met Thanksgiving, krijg ik een driftbui als een kleuter. Het missen van traditioneel eten kan emotioneel zijn, vooral tijdens de feestdagen."

Eten verenigt

Prasanjan Chattopadhyay, voorzitter van de Indian Students' Association (ISA) en masterstudent Electrical Engineering leidt een vereniging met 94 leden, maar er zijn nog veel meer geinteresseerden die de evenementen van ISA bezoeken. “Dit is het tweede jaar van onze vereniging met een echt bestuur. Het bestuur is beperkt tot Indiase studenten om de achtergrond en cultuur te behouden, maar leden en bezoekers zijn welkom uit de hele Brainport-regio.”

De studenten van de Indiase vereniging zijn vrij actief en komen vaak samen. Onlangs heeft ISA samen met de Indonesische vereniging (PPI) een intercultureel evenement georganiseerd. Dhwani Swami en Harsh Jetwani, twee van de organisatoren van de Cookout, leggen de cross-over uit: “Onze culturen hebben gemeen dat we van eten houden. Met dit evenement konden we van elkaars cultuur proeven.” De mogelijkheden daarvoor waren er in overvloed; gado gado, kadhai paneer, butter chicken en piscok. Enkele vrijwilligers met Caribische roots boden vrijwillig aan om Caribisch eten mee te brengen, waaronder pan bati en tostones. Die laatst genoemden hebben overigens nu ook hun eigen, recent opgerichte vereniging.

Kiandra van Hoop, bestuurslid externe zaken van de Caribische vereniging heeft soortgelijke redenen waarom een ​​landenvereniging (of regio in haar geval), bestaansrecht heeft: “Deze vereniging is belangrijk voor ons, want toen we vanuit het Caribisch gebied hierheen verhuisden was dat een heel grote verandering. We hebben echt een cultuurschok ervaren en daarnaast komen er veel verantwoordelijkheden op je af als je voor het eerst in het buitenland gaat studeren. Maar boven alles ervaar je eenzaamheid. Met Caribe Eindhoven willen we een gevoel van verbondenheid creëren, een thuis weg van huis voor alle Caribische mensen. Bovendien willen we degenen die de Caribische cultuur nog niet hebben meegemaakt er ook een beetje van laten proeven.”

Problemen van niet-EER-studenten

Het delen van de culturele waarden is een belangrijke reden voor het hebben van een landenvereniging, maar het kan ook heel handig zijn voor administratieve zaken. Feldman: “Als je een probleem hebt met je visum of werkvergunning bijvoorbeeld. Wij niet-EER-studenten hebben veel meer uitdagingen dan EER-studenten. En als Amerikaan is het nog complexer, bijvoorbeeld met betrekking tot belastingen.” Fani: “Als je hier een bankrekening wilt openen, moet je de bank laten weten dat je Amerikaan bent. Doe je dat niet, dan is er een groot risico op een boete voor zowel jou als de bank. Ook als je twee paspoorten hebt, geldt deze regel.” Feldman: "En ja, als iemand naar huis (USA, red.) gaat en terugkeert, kun je je favoriete snoep bestellen." De ogen van de twee studenten fonkelen terwijl ze herinneringen ophalen aan fruitroll-ups en junior mints.