- De universiteit , Mensen
- 30/06/2022
“Het welbevinden van internationale collega’s gaat me aan het hart”
Willem van Hoorn zag de TU/e in de negentien jaar dat hij hier werkte, steeds internationaler worden. Hij heeft, in alle bescheidenheid, er een grote rol in gespeeld dat internationals - én hun meegekomen partners - zich sneller op hun gemak voelen in een vreemde cultuur. In juli gaat hij met pensioen.
Op een visitekaartje van Willem van Hoorn zou kunnen staan: docent/missionaris/verhalenverteller. Bij navraag zou hij zeggen dat het zijn missie is om mensen te verbinden. En dan zou hij vele voorbeelden kunnen geven waarin hij vooral internationals de kans gegeven heeft in Eindhoven een netwerk op te bouwen of simpelweg hun eerste vrienden te maken.
Op zijn TU/e-visitekaartje staat: Internationalization | Organizational Development | EuroTech Postdoc Academy, samen te vatten als beleidsmedewerker internationalisering bij HRM. Voor hem een droombaan: “Jeetje, ik mag dit werk noemen”. In de negentien jaar dat Van Hoorn aan de TU/e verbonden was heeft hij vele hoogtepunten meegemaakt. Drie lichten we eruit.
Darling projects
“Ik ben betrokken geraakt bij Euraxess, een Europese organisatie die praktische steun verleent aan onderzoekers en hun gezinnen wanneer zij voor hun werk verhuizen. Er zijn twee doelen: naar de rest van de wereld roepen dat Europa zo’n mooie plek is om je research te doen en bínnen Europa allerlei obstakels voor immigranten proberen weg te werken.” Een deel van de aandacht gaat naar de meegekomen partners.
Dat brengt de missionaris op een ander highlight: "Op basis van een programma van een sociaal onderneemster in Eindhoven hebben we een social support program opgezet voor meereizende spouses. Wekelijkse ontmoetingen, introductie in de stad en in het land, tips om bepaalde specerijen op de Woenselse markt te vinden, ga zo maar door. Dit programma, Get in touch, is in 2014 verkozen tot Best family support program of Europe.”
De docent kan niet onvermeld laten dat hij met enkele enthousiaste TU/e-postdocs aan de wieg stond van de TU/e Postdoc Association. “Dat is één van m’n darling projects geworden. In de afgelopen twee jaar hebben we de vereniging uitgebouwd tot een spreekbuis voor de ruim driehonderd postdocs aan de TU/e, een ontmoetingsplek en een platform voor professionele en persoonlijke ontwikkeling. Toen we een keer contact hadden met de mensen van PostdocNL waren die zeer onder de indruk van wat we, tegen de pandemie in, met elkaar hadden opgezet.”
Ingerold
Willem rolde per toeval in het internationaliseringsgebeuren. Als docententrainer was hij aan het toenmalige Onderwijs Service Centrum (STU) gestart, na een lange tijd bij Fontys docent medische beeldvorming te zijn geweest. In 2007 werden hij en z’n directe collega’s ondergebracht bij HRM. Tijdens het kennismakingsgesprek vroeg Van Hoorn aan de toenmalige directeur personeelszaken waarover die zich zorgen maakte. “Dat bleek te gaan over onze internationale medewerkers. Er was een tevredenheidsonderzoek geweest en daarin kwam naar voren dat mensen die weg zijn uit hun traditionele werk- en woonomgeving minstens een jaar nodig hebben om te wennen aan een nieuwe leefsituatie. Er is heimwee, een gevoel van ongebondenheid, en dat kost een boel mentale energie, vertelde mijn nieuwe leidinggevende. En ik had daar wel wat geschikte ideeën over, uit mijn ervaring als docent en uit interesse. Het werd een veelbelovend gesprek.”
Lees verder onder de foto.
Het eerste wat Van Hoorn deed was een sociaal-emotioneel belevingsonderzoek houden onder de zeshonderd internationals die er destijds waren. “Wat kunnen we voor je doen, vroegen we. Honderdvijftig technisch geschoolde internationals beantwoordden de enquête en deze krankzinnig hoge respons gaf aan dat we iets te pakken hadden. En op basis van de uitkomsten zijn we allerlei projecten gaan opzetten.”
Transitie
Inmiddels is de TU/e percentagegewijs een van de grootse werkgevers voor internationals van het land. “Ruim een derde is niet-Nederlands. Maar er is voor een universiteit als werkgever een groot verschil tussen een international community hébben en een international community zíjn. Ik heb ons die boeiende transitie voor een groot deel zien maken. Wellicht zijn er dingen die we nog beter kunnen doen. Ik zou bijvoorbeeld op de campus best meer wereldgeoriënteerde catering willen zien. En nog belangrijker: ik gun onze leidinggevenden dat ze tools tot hun beschikking krijgen om diversiteit in hun teams boven tafel te krijgen en te houden. Want er is veel onderzoek waaruit blijkt dat divers samengestelde teams vindingrijker zijn in het genereren van ideeën en beter in het bedenken van oplossingen dan ‘mono’ samengestelde teams. Dat geldt voor diversiteit in zowel leeftijd, gender als culturele achtergrond. Of een mooie combinatie daarvan.”
Van Hoorn haast zich te zeggen dat hij niet vindt dat leidinggevenden de diversiteit móeten benutten. “Ik bedoel het niet als volgende trede op de werkdrukladder. Maar ik noem het juist omdat ontmoetingen met mensen met verschillende achtergronden energie geeft. Het is goed voor het werkplezier en de teamprestatie”.
Behulpzaam
Duizenden mensen heeft Van Hoorn geholpen in de afgelopen decennia. Kijk naar de ruim tweeduizend internationals die hij heeft verwelkomd namens de TU/e, heeft “helpen landen”. En de honderden Fontys-studenten die zich ontwikkelden tot beroepsbeoefenaar in de medische beeldvorming. En heel veel meereizende partners die door hem een plekje vonden in Eindhoven. “Belangrijkst voor mij is dat al die mensen zich gezien voelen.”
Terugkijkend op z’n TU/e-carrière: “Er is mij veel aangereikt, ik heb het aangepakt en er wat moois van gemaakt. Die trend zet ik voort na mijn pensionering. Ik heb het nog niet volgepland, ik vertrouw erop dat er wat moois gebeurt. Life, surprise me!”
Discussie