Zijn leven en carrière kunnen kort als volgt worden samengevat. Hij werd geboren op 31 mei 1964 in Graz, studeerde aan de Technische Universiteit van Graz en promoveerde in 1991 bij Franz Rendl op een proefschrift getiteld 'Geometric clustering, Reconstruction and Embedding Problems: Combinatorial Properties and Algorithms'. Hij werd in 2001 hoogleraar aan de Universiteit Twente en trad in 2004 in dienst bij de TU/e ​​als hoogleraar Combinatorial Optimization. In 2016 verhuisde hij naar RWTH Aken. Tijdens zijn tijd aan de TU/e ​​begeleidde hij zo'n tien promovendi.

Zijn impact op het werkveld is niet zo gemakkelijk kort te beschrijven. Hij dacht mee op bijna elk gebied binnen de theoretische informatica. Social choice, bibliometrie, algoritmen (vooral online), benaderbaarheid, computational geometry en natuurlijk zijn grote passie: computational complexity. Zijn talent om verbanden te zien tussen verschillende problemen was uitmuntend. Zijn vermogen om de essentie te distilleren en het vervolgens op te schrijven op een manier dat het allemaal heel natuurlijk leek, was griezelig. En zijn gedrevenheid en enthousiasme om makkelijk van moeilijk te onderscheiden, werkte aanstekelijk. De afdeling wiskunde en informatica van de TU/e ​​is hem veel verschuldigd - we zijn hem erg dankbaar voor zijn tijd op de afdeling. Zijn vriendelijkheid gecombineerd met een diepe wiskundige nieuwsgierigheid is een bron van inspiratie geweest voor iedereen om hem heen. Die geest is nog steeds onderdeel van de afdeling.

Hij zat in de programmacommissie van een enorm aantal conferenties, was programmavoorzitter van ESA1997, MAPSP2005, IPCO2011, EURO2009 en zat in het bestuur van een tiental tijdschriften waaronder OR Letters. Hij heeft de P-versus-NP-pagina opgezet en onderhouden, een vintage Gerhard-achtige reeks webpagina's die probeert de P=NP-kwestie op te lossen. Om te zeggen dat hij heeft bijgedragen aan de kerstpuzzel (adventskalender) is een understatement, hij zorgde eigenhandig voor het bestaan ​​ervan. En er is nog veel, veel meer te zeggen.

Bovenal kon hij goed luisteren - hij kon nog chocola maken van je meest ongestructureerde woorden. En dan schreef hij een artikel, sneller dan het licht. We zullen zijn aanwezigheid op conferenties, zijn vragen bij presentaties en zijn bescheiden glimlach bij het ontdekken van resultaten missen. Hij kende de oorsprong van de term NP-complete, hij kende artikelen uit vervlogen tijden in obscure tijdschriften; maar hij wist ook hoe een dartbord in elkaar stak en hoe je voetballen moest.

We herinneren Gerhard als een vriendelijke collega met een formidabele drive voor de wetenschap. We zijn geschokt door zijn veel te vroege heengaan en onze gedachten zijn bij degenen die hij achterlaat.