Heldendaden in verf, wol en edelmetaal
Van een knikkerbaan tot poëzie: de TU/e-gemeenschap kent vele, vaak onvermoede kunstenaars. Dat bleek bij de opening van de lustrumexpositie Artistic Heroes Like You, afgelopen donderdag. De kunstwerken van studenten en medewerkers zijn nog tot en met 28 oktober te bekijken in de hal van gebouw Atlas.
Universiteitssecretaris Susanne van Weelden werd meteen enthousiast toen ze hoorde van het plan om de vorige lustrumexpositie van 2011 nieuw leven in te blazen, vertelt ze donderdagmiddag bij haar speech. “Toen wist ik echter nog niet dat Studium Generale me zou vragen ook zelf werk in te sturen.”
Van Weelden, die vier jaar geleden een fotografie-opleiding stopzette om zich te focussen op haar (toen nieuwe) functie op de TU/e, exposeert foto’s van brutalistische architectuur in Londen. Ze vertelt hoe ze in de zomervakantie zo veel mogelijk tentoonstellingen bezocht, om in te halen wat ze tijdens de lockdowns had gemist. En hoeveel inspiratie en energie ze daarvan kreeg: “Ik heb kunst gewoon nodig.”
Dat laatste geldt voor meer deelnemers aan de expositie. Bij het interview voor de catalogus bij de expositie gaven velen aan dat zij de rol van kunst op de TU/e belangrijk vinden: creativiteit is onontbeerlijk bij het oplossen van problemen in bijvoorbeeld onderzoek. Lucas Asselbergs, hoofd van Studium Generale, overhandigt de eerste exemplaren van de catalogus aan Van Weelden en aan Ingrid Heynderickx, voorzitter van de lustrumcommissie.
Vulpen
De tentoonstelling kent volop variatie. Zo meet het kleinste werk twee centimeter en het grootste twee meter. Er zijn sieraden, beschilderde stenen, een gehaakte plaid, gedichten, sculpturen, een vulpen, maquettes, een beschilderde jeans en zelfs een knikkerbaan. De hoofdmoot bestaat uit tweedimensionaal werk: fotografie, schilderijen, tekenkunst en digitale kunst.
Ook het gezelschap van kunstenaars is heel divers – Van Weelden legt in haar praatje een link met de Diversity Week, waarin de opening toevallig valt. Er zijn niet minder dan achttien nationaliteiten onder de inzenders, van wie 70 procent vrouw is en 30 procent man.
Na de Nederlandse, is de Iraanse nationaliteit het best vertegenwoordigd, vertelt David Ernst van Studium Generale. Vanuit de faculteiten kwamen, niet verrassend, de meeste inzendingen van Industrial Design en Built Environment.
Rolstoelgebruikers
Aandacht voor diversiteit is een belangrijke drijfveer voor Pia Hendriks (1954), nu gepensioneerd, maar voorheen medewerker bij Data Management & Library. Sinds 2013 maakt ze deel uit van een portrettekengroepje met (oud-)collega’s, waarin zij om beurten voor elkaar poseren.
Hendriks exposeert drie geschilderde portretten van mensen die net als zijzelf rolstoelgebonden zijn. “Dit is een statement voor mij: ook mensen met een beperking moeten zich kunnen herkennen in kunst.”
Rolstoelgebruikers zijn niet allemaal hetzelfde, benadrukt ze, maar hebben zoals iedereen een eigen persoonlijkheid en leven. Dat spreekt uit de portretten. Hendriks sprak haar netwerk aan – ze beheert de Facebookgroep Nederland Toegankelijker – en kreeg direct allerlei foto’s toegestuurd om te schilderen.
Coronafrustratie
Student Iris Borst (2000, Industrial Engineering), staat stralend bij de twee tekeningen van haar hand. “Dit is mijn eerste tentoonstelling. Ook wel spannend: ik heb mensen van mijn studie nooit verteld over mijn werk en nu is het out in the open.”
Bij haar studiekeuze ging het tussen kunstacademie en TU. “Het werd techniek, maar ik beloofde mezelf dat ik me op kunstzinnig gebied zou blijven ontwikkelen.”
Een van de geëxposeerde werken, Don’t Show Me How, maakte ze in de coronalockdown. Het is een portret van een jonge vrouw die haar handen afwerend voor zich uitstrekt. “Ik heb alles losgelaten en al mijn frustratie op papier gezet, met waterverf, stiften en potlood, ruw en zonder op de juiste verhoudingen te letten. Dat heeft goed uitgepakt.”
De titel verwijst naar hoe ze als vrouw ook prima zelf haar keuzes kan maken. “Ik maak vooral portretten van vrouwen. Het zijn niet zozeer zelfportretten, maar ze verwijzen vaak wel naar aspecten van mezelf.”
Fouten maken
Terry van den Bunder (1992), PDEng bij Mechanical Engineering, stuurde als voorbeeld wat van zijn poëzie naar de organisatie van de expositie, vergezeld van het voorstel om een speciaal gedicht in het heldenthema te schrijven. Tot zijn verrassing werd een van de voorbeeld-gedichten geselecteerd voor de tentoonstelling.
“Het gedicht, dat geschreven is als spoken word-voordracht, gaat over iemand die zich afzet tegen zijn leraar Nederlands, die wil dat hij perfect schrijft – terwijl de leerling zich vrij wil kunnen uiten.” In die zin is er toch een link met het heldenthema van het lustrum en de expositie, bedenkt Van den Bunder: “Ook superhelden mogen geen fouten maken.”
De expositie Artistic Heroes Like You is nog tot en met 28 oktober te zien in de hal van Atlas
Discussie