Jos Hermus, directeur bedrijfsvoering van Industrial Design, zegt op de hoogte te zijn van de brief en ook bekend te zijn met de kwestie die daarin beschreven wordt. “Het bestuur van de faculteit heeft met betrekking tot deze zaak al verschillende gesprekken gevoerd met de betrokkenen om te proberen tot een oplossing te komen. Maar die hebben helaas geen resultaat opgeleverd. Bij de klachtencommissie van de TU/e is hierover een klacht ingediend en het advies dat daaruit is voortgekomen, ligt inmiddels bij het College van Bestuur.”

Volgens Hermus is het op dit moment wachten op het besluit dat het CvB op basis van het oordeel van de klachtencommissie gaat nemen. Het CvB beslist binnen de gestelde termijn van vier weken over het advies, zo laat bestuurswoordvoerder Ivo Jongsma weten. Hermus zegt persoonlijk te hopen dat dit mogelijk kan leiden tot het starten van een mediation-traject. De rol van het bestuur van Industrial Design of van het College van Bestuur, zoals die worden beschreven in de open brief, zegt Hermus niet te herkennen. “Vanwege de vertrouwelijkheid kan ik vanzelfsprekend niet ingaan op de vraag welke personen bij deze kwestie betrokken zijn.”

Stalking

De opsteller van de open brief, die deze ondertekende met de naam M. Otten, benaderde Cursor al drie weken geleden over deze kwestie. Degene die hij als slachtoffer aanduidt in zijn brief, is op dit moment universitair docente bij ID en de huidige vriendin van Otten. Volgens Otten, die alumnus is van de TU/e, wordt de universitair docente al sinds februari van dit jaar lastiggevallen, geïntimideerd en gehinderd bij het verdere verloop van haar carrière, omdat ze weigert in te gaan op de avances van een promovendus uit haar vakgroep. Otten spreekt van stalking. Verder schrijft hij nog dat het bestuur van ID het slachtoffer zou hebben gedwongen te kiezen tussen haar carrière en eigen veiligheid en dat er geen oog geweest zou zijn voor de bewijzen die het slachtoffer had aangedragen. Ook zou haar verteld zijn dat alle ellende die uit de kwestie was voortgekomen, aan haar zelf te wijten was.

De universitair docente heeft besloten zelf niet on the record met Cursor te spreken en de beslissing van het CvB af te wachten. Wel was ze op de hoogte van het feit dat haar vriend deze open brief zou rondsturen. Otten zegt de brief onder meer gestuurd te hebben naar diverse faculteitsraden, de U-raad en het CvB en de Algemene Onderwijsbond, waar hij omtrent deze kwestie al eerder contact mee heeft gehad.  

Rol U-raad

Martijn Klabbers, binnen de U-raad lid van personeelsfractie PUR, heeft de brief ook gelezen, maar zegt dat de raad in dit soort individuele gevallen niets kan doen. “We hebben een controlerende taak en kunnen bij dit soort specifieke gevallen niet handelend optreden. Het is voor de raad en dan met name voor de leden van de U-raadscommissie Well-being wel weer een signaal dat duidelijk maakt dat op dit vlak nog verbeteringen noodzakelijk zijn. Met name is het belangrijk om bij dit soort conflicten al in een vroegtijdige fase te proberen actie te ondernemen om daarmee te voorkomen dat het escaleert tot een zeer complexe zaak. Helaas, lijkt het erop dat het hier ook te ver is geëscaleerd. Samen met het CvB willen we bespreken welke procedures en regels daar het beste voor zijn. Ook de ombudspersoon die per 1 december aan de slag gaat aan onze universiteit, kan daar een belangrijke rol bij vervullen. Want elke casus die niet vroegtijdig wordt aangepakt, laat ons elke keer weer zien dat hierbij mensen beschadigd raken.”

Op de hoofdfoto, genomen in een atelier van Industrial Design in Atlas, staan geen personen die betrokken zijn bij de hierboven beschreven kwestie.