Behalve een nieuwe basisbeurs – en compensatie voor de studenten die de afgelopen jaren alleen maar konden lenen – wil het ISO meer ruimte voor de persoonlijke ontwikkeling van studenten. Ze zouden minder druk moeten voelen om snel hun diploma te behalen.

Welzijn

En daar blijft het niet bij. Om het psychische welzijn van studenten te verbeteren zouden onderwijsinstellingen, gemeentes en de ministeries van Onderwijs en Volksgezondheid moeten samenwerken bij preventie en ondersteuning. Het ISO spreekt van een ‘ketenaanpak’.

Aan de docenten denkt het ISO ook. Zij moeten meer bijscholing krijgen, staat in het akkoord, alleen al om hun digitale lesvaardigheden te verbeteren. Daarnaast moet hun werkdruk omlaag.

En niet onbelangrijk voor het ISO: het versterken van de medezeggenschap. Een nationale campagne moet de medezeggenschap beter zichtbaar maken, staat in het akkoord. Bovendien zou elke hogeschool en universiteit een coördinator moeten instellen voor de “inhoudelijke en operationele ondersteuning” van de medezeggenschap.

Online

Bij de online presentatie vandaag reageerde niet SER-voorzitter en informateur Mariëtte Hamer, want die had andere dingen te doen, maar SER-lid Steven van Eijck. Hij was zeer enthousiast en noemde de timing briljant. En die anderhalf miljard euro die de studenten noemen? “Ik ben er niet van geschrokken. Het lijkt me eerder een minimum dan een maximum.”

Het ISO kon hier zijn ideale akkoord fantaseren. Waarom hebben de schrijvers dan geen hoger bedrag genoemd dan 1,5 miljard euro? Omdat de studenten het realistisch wilden houden, zegt voorzitter Dahran Çoban. Voor die anderhalf miljard baseren ze zich op een recent rapport van consultancybureau PwC.

Om dezelfde reden heeft het ISO ook nog geen bedrag voor een nieuwe basisbeurs genoemd. Het Nibud doet momenteel onderzoek naar de financiële positie van studenten, weet Çoban, en daar wil het ISO zich op baseren.

Net als de Haagse politiek blijkt het ISO sommige onderwerpen lastig te vinden. Internationalisering bijvoorbeeld. Die levert voordelen op, staat in het akkoord, maar zet ook de toegankelijkheid en financiering van opleidingen onder druk. Wat er volgens het ISO nodig is? Er moet een integrale visie op het internationale aspect van het onderwijs komen en opleidingscommissies moeten instemmingsrecht krijgen op de taal van de opleiding.

Heikel

Selectie is eveneens zo’n heikel onderwerp. Er moet zo min mogelijk geselecteerd worden, meent het ISO. Maar loten in plaats van selecteren is ook weer niet de bedoeling. Als er echt te weinig plaatsen aan een opleiding zijn, dan wil het ISO naast loting op zijn minst een “tweede selectie-instrument” om de juiste student op de juiste plek te krijgen.

Het lijkt nog even te duren voordat er een regeerakkoord komt, en naar het schijnt worden er minder kwesties in dichtgetimmerd dan gebruikelijk. De kans is dus klein dat alle onderwerpen in het akkoord worden aangestipt, laat staan dat alle voorstellen van de studenten worden overgenomen.