Al vanaf zijn afstuderen bij dezelfde faculteit waar hij nu deeltijd UD is, houdt Brankaert zich bezig met de combinatie van technologie en dementie. In 2015 promoveerde hij bij Industrial Design en ontwierp daarbij mee aan het Welthuis kompas, een simpel navigatiestysteem voor mensen met dementie.

Aan bachelors doceert hij het vak ‘Design with and for multiple stakeholders’, waarbij je in complexe situaties zoals de zorg, ontwerpt met oog voor meer dan alleen de eindgebruiker. “Want je hebt te maken met familieleden, verpleegkundigen, artsen, fysiotherapeuten, de producent van het product en noem maar op”, zegt Brankaert. “Alle stakeholders hebben andere rollen die onderling samenhangen. Een partner waar ik bijvoorbeeld momenteel mee samenwerk is het PSV-stadion. We kijken hoe we een dementievriendelijk stadion kunnen ontwerpen.”

Niet te oud om te leren

Door te ontwerpen mét mensen met dementie ontstaat volgens Brankaert ‘Warme technologie’.  “Die is gebruiksvriendelijk en niet stigmatiserend.” Een goed voorbeeld van ‘Warme technologie’ komt uit de onderzoeksgroep Systemic Change waarin hij promovenda Myrte Thoolen begeleidt. Samen met anderen ontwierpen ze Living Moments, een apparaat dat digitale berichten bijna automatisch omzet naar geprinte kaarten met geluid en beeld.

“Living Moments heeft een printer waar een papieren postkaart uitkomt met een bericht en foto. Vervolgens kan de gebruiker die in het systeem zetten om nog iets extra’s te horen en te zien. De persoon met dementie kan vervolgens heel simpel een reactie geven in de vorm van een smiley of een gesproken berichtje. Het mooie is dat het zo het aantal contactmomenten voor die persoon daadwerkelijk toeneemt en het lijkt erop dat we kunnen aantonen dat deelnemers in het onderzoek dat nu plaatsvindt de bediening van dit apparaat nog kunnen aanleren.” Living Moments zal meedoen aan de TU/e Contest.