Bij het poseren voor de foto in TH-berichten was hij al tien jaar in dienst bij de toenmalige Technische Hogeschool. Op 1 december 1971 was hij daar op 16-jarige leeftijd begonnen bij de faculteit Bouwkunde als medewerker bureau bedrijfsingenieur. In die functie zorgde hij voor repro-activiteiten, het kantoor- en tekenmateriaal en bij symposia voor de AV-apparatuur. In 1984 werd hij medewerker onderwijsfaciliteiten en verantwoordelijk voor de audiobanden-catalogi, het bestellen van meubilair en het regelen van interne verhuizingen en de uitgifte van sleutels. Ook het beheer van alle video-, film- en fotoapparatuur viel onder hem en het verstrekken van advies daarover aan studenten.

Studentenwerkplaats

Rien werd gevraagd de studentenwerkplaats mee te gaan draaien voor een deel van zijn tijd. Hij zorgt er voor orde en netheid en heeft volgens collega’s een natuurlijk overwicht op de studenten. Een student die zijn fiets herhaaldelijk niet goed had weggezet, kon die weleens op z'n kop terugvinden in de toiletpot, vertelt een van hen. 

Uiteindelijk stapt Rien helemaal over naar het lab voor Structural Engineering and Design (SED). Daar heeft hij ruim twintig jaar gewerkt. In een toespraak noemt zijn oud-collega Hans hem een kwajongen, "waar echter geen kwaad in zit". Rien wordt beschouwd als een echte vakman, die alles kan met mortel en beton. Metselen, en bijvoorbeeld ook stukadoren, leerde hij in de praktijk. Collega's vroegen hem daarom ook wel om bij hen thuis te komen klussen. Maar hij bewijst zich binnen Bouwkunde ook als een goed academisch metselaar. In het PSV-stadion krijgt hij voor dat werk veel lof toegezwaaid van decaan Theo Salet. 

Een voorbeeld van een belangrijke bijdrage van Rien is het Perinsul meetprogramma uit 2016. Voor dat project moest hij veertig muurtjes uit zes verschillende typen stenen metselen met het gebruik van twee typen metselmortel in combinatie met Perinsul (foamglas met bitumen deklaag). En dat volgens een zeer strak tijdschema, een klus die ook heel wat lichamelijke inspanning vraagt. De kwaliteit van de proefstukken heeft natuurlijk een grote invloed op het eindresultaat van het onderzoek. De testresultaten werden zo goed bevonden door opdrachtgever Pittsburgh Corning Europe, dat er een vervolgonderzoek volgt. Zelf zegt Rien de opdracht waarbij hij bruggen moest metselen, de mooiste te vinden.

PSV-bus

Gisteren was daar dan het moment om de campus toch vaarwel te zeggen. En dat wilde de faculteit zeker niet ongemerkt voorbij laten gaan. Rien en zijn vrouw en twee kinderen werden bij Vertigo opgehaald door de PSV-bus, iets waar hij duidelijk door verrast werd, en vervoerd naar het PSV-stadion. Daar was een receptie voor hem georganiseerd. In de kleedkamer van PSV hing voor hem een PSV-shirt klaar met daarop het nummer 9 en zijn naam en decaan Salet overhandigde hem namens de universiteit de erepenning van de TU/e. "We zullen de inzet en het goede humeur van Rien gaan missen", aldus Salet. "En natuurlijk zijn praatjes die hij graag met iedereen maakte. Dat moeten we blijven doen, want als we geen praatjes meer kunnen maken bij Bouwkunde, kunnen we beter stoppen."

Buiten naast het heilige voetbalveld van PSV - het betreden ervan zou leiden tot een eeuwig stadionverbod en 10.000 euro boete, aldus de gastheer van de club - kon geproost worden op de medewerker die naar alle waarschijnlijkheid het langst in dienst is geweest aan de TU/e. Om precies te zijn 49 jaar en 8 maanden. De 50 jaar zou hij graag hebben volgemaakt, maar de regels hebben hem verplicht de instelling waar hij zijn hele werkzame leven heeft doorgebracht, ietsjes daarvoor toch vaarwel te zeggen.