- Onderwijs , Student
- 21/04/2021
Stemming bij studenten vlakt af door gebrek aan perspectief
Het ziet ernaar uit dat studenten vanaf 26 april weer één dag in de week fysiek college mogen volgen. Nu de coronacijfers de goede kant opgaan, lijkt het kabinet steeds zekerder over deze datum. TU/e-studente Laure Vissers, bezig met haar eerste jaar Psychologie en Techniek, moet het allemaal nog maar zien. Ze schreef Mark Rutte in maart nog een brief met de oproep om de universiteiten zo snel mogelijk open te gooien. Ze is echter steeds sceptischer geworden en ze is zeker niet de enige.
Laure Vissers heeft in dit eerste jaar aan de TU/e slechts tien fysieke colleges gevolgd. De rest moest ze online bijwonen. “Elke keer wordt er een punt op de horizon gezet en als die horizon dichterbij komt, blijkt dat er weer niks van doorgaat. Hierdoor reken ik inmiddels nergens meer op en ben vrij sceptisch als er weer een persconferentie wordt aangekondigd, waarin mogelijke versoepelingen bekendgemaakt gaan worden.”
Toen ze begin maart haar brief schreef aan demissionair minister-president Rutte, had ze nog hoop om gehoord te worden. “Ik vond het ongelooflijk dat er allerlei fieldlabs uit de grond werden gestampt, maar dat het hoger onderwijs werd vergeten. Als eerstejaars leer je niemand kennen en bovendien krijg je minder kwalitatief onderwijs voorgeschoteld. Ik schreef daarom die brief aan Rutte. Achteraf gezien had ik mijn energie beter in iets anders kunnen steken, want ik heb niet eens een ontvangstbevestiging gekregen.”
Ik en mijn laptop
Thijs Hendal (zie hoofdfoto), eerstejaars Industrial Design en oud-klasgenoot van Laure, valt haar bij. “De persconferenties worden ongeloofwaardig en ik heb weinig hoop meer dat ik dit studiejaar nog naar college kan.” De 18-jarige woont anders dan zijn oud-klasgenoot alleen in een studio in Eindhoven. “Het is eenzaam. Elke dag is het: ik en mijn laptop. Ik hou het vol, maar niet met plezier.” Thijs probeert dan ook online zoveel mogelijk mensen te leren kennen en is zelfs bezig om een eigen studentenvereniging op te zetten.
Hij vindt dat het onderwijs hem minder biedt dan hem is beloofd. “Een groot deel van mijn studie bestaat uit samenwerken om tot een prototype te komen. Hiervoor moet je fysiek bij elkaar komen, zodat je een product kunt bouwen en goed kunt brainstormen met elkaar. Dat is er nu gewoonweg niet bij.”
Studiegenoot Eva Wassing is het met Thijs eens. Zij is inmiddels gestopt met haar bachelor. “Elke dag die online colleges, ik trok het niet meer. Ik ben nu postbezorger geworden om wat meer onder de mensen te zijn. In september zie ik het dan wel weer.”
Hard blokken nu
Toch zijn er ook nog studenten die het wel lukt om positieve energie op te brengen. Eerstejaars Biomedische Technologie Sander Luijting is van zijn studio naar een studentenhuis verhuisd. “Samenwonen met anderen die in hetzelfde schuitje zitten, is beter dan alleen zitten en elke dag tegen dezelfde muren aankijken.” De student, afkomstig uit Gouda, geeft aan dat zijn motivatie om door te studeren weer enigszins is teruggekomen. “Het is wel de vraag of ik dit jaar nog ga halen, fysieke colleges zouden hier echt bij helpen, maar ik naar de persconferenties van het kabinet kijk ik niet meer.”
Briefschrijfster Laure, die vanuit Apeldoorn naar Eindhoven is gekomen, steekt haar energie inmiddels ook in andere dingen dan te proberen in contact te komen met de minister-president. Ze heeft net haar tentamenweek achter de rug en is er vol voor gegaan. “Ik ben ontzettend hard aan het studeren. Dit jaar wil ik in ieder geval mijn bindend studieadvies halen, en als het even kan ook mijn P. Als alles dan volgend jaar weer wel mag, kan ik mooi alle feestjes meepakken.” De gedachte aan toekomstige vrienden, feestjes en misschien wel het lidmaatschap van een studentenvereniging houdt haar voorlopig op de been.
Ook zij kijkt niet meer naar de persconferenties. “Depressief ben ik nog niet, ook al zit ik hele dagen alleen op mijn kamer achter mijn laptop, maar ik ga me niet meer laten leiden door aankondigingen over versoepelingen die toch elke keer weer niet doorgaan. Ik merk dat ik dat eerst wel deed en als de heropening dan weer werd uitgesteld was ik boos, verdrietig en teleurgesteld.”
Discussie