Behoeften van internationals die ver van huis zijn
Social distancing betekent niet dat mensen deze tijden dan ook maar alleen moeten doormaken. Maar vooral internationals zijn in Nederland vaak wel fysiek alleen en hebben veel behoefte aan vrienden. Vrienden die ze nu niet kunnen ontmoeten. Dus Cursor vroeg: wat heb je (van de universiteit) nodig om de komende weken makkelijker te maken voor je?
Dat het onderwerp booming is, is duidelijk: binnen de kortste keren hadden we veel likes en privéberichten in de inbox van Cursor na het plaatsen van de vraag in de Facebook-groep van de internationale studenten vereniging Cosmos. Niemand vindt deze situatie fijn en we weten tegelijkertijd dat we er niets aan kunnen veranderen, dus we moeten het accepteren.
Maar de zorgen van Nederlanders zijn vaak toch net anders dan die van onze internationals. Voorlopig lijkt het erop dat internationals twee soorten zorgen en behoeften hebben: enerzijds kwesties die onderwijsgerelateerd zijn, en aan de andere kant de sociale uitdagingen waar ze mee geconfronteerd worden. Cursor sprak met een aantal van hen.
“Goede planning kan stress en onzekerheid voorkomen” - Salma Abdelsamie
Cosmos-secretaris Salma Abdelsamie besprak het onderwerp met veel leden van haar internationale studentenvereniging, en merkte dat het doorgang geven aan onderwijs voorlopig de grootste uitdaging lijkt te zijn. Dat geldt niet alleen voor internationals. Abdelsamie: “Van Bouwkundestudenten wordt nog steeds verwacht dat ze modellen inleveren die normaal in de werkplaats worden gemaakt, ongeacht de nieuwe toegangsbeperkingen die nu van kracht zijn voor die werkplaats. Deadlines zijn (nog) niet aangepast.”
“Hoogleraren reageren traag op e-mails, wat het moeilijk maakt om je planning te maken, en de constante stroom aan updates over telefonische vergaderingen is erg overweldigend en verwarrend. Er is een gebrek aan organisatiestructuur. Belangrijk om hieruit mee te nemen is dat dingen voor vakken worden ingepland zonder dat daarbij rekening wordt gehouden met (planningen van) andere vakken en verplichtingen van studenten. Hoogleraren moeten kijken naar haalbare tijdsintervallen en proberen efficiënt te communiceren wanneer en hoe het online leren zal plaatsvinden, in plaats van hierover last-minute berichten te sturen. Op die manier kunnen studenten daadwerkelijk plannen en kan vermeden worden dat ze constant in een staat van onzekerheid of stress verkeren”, besluit Abdelsamie.
“Werken op een plek die daar niet voor gemaakt is, kost energie” - Sareh Heydari
PDEng-trainee Sareh Heydari uit Iran werkt momenteel samen met een Duits bedrijf aan haar afstudeerproject. "Ik ben sinds afgelopen woensdag niet meer naar de universiteit geweest. Mensen zeggen me dat toch niet zo’n verschil is, dat thuiswerken? ‘Je hebt een laptop’, zeggen ze dan, maar dat is niet alles. Normaal ga ik nadat wakker ben geworden, ontbijten, fiets naar de universiteit, werk daar, ga naar het sportcentrum en dan weer naar huis. Dat is een fijn schema, waar ik blij van word. Nu moet alles thuis gebeuren, in mijn slaapkamer, omdat ik in een gedeeld huis woon. Het kost energie om te werken op een plek die niet gemaakt is om te werken. En het wordt nog erger als ik me constant zorgen maak over de vertraging die ik kan oplopen bij mijn project vanwege mijn productiviteit, die thuis lager ligt, en ook omdat ik niet weet hoe ik mijn prototypen moet maken nu de universiteit gesloten is. Wat mij kan helpen is als de TU/e me kan laten weten dat voor onze eindprojecten een verlenging overwogen wordt. Dat zou mijn stress een beetje verlichten.”
“Normaal gesproken onderneem ik elke week veel activiteiten, waaronder wat activisme. Het gevoel dat ik nu al die hobby’s niet meer kan doen, bezorgt me druk en teleurstelling. Werken is moeilijker als het niet in evenwicht is met leuke dingen. Als ik stress heb, verlicht ik dat normaal gesproken door tijd aan mijn hobby's te besteden of mijn vrienden te zien, iets dat nu niet kan. Ik dacht erover om misschien vrijwilligerswerk te doen, zoals in de ziekenhuizen, of boodschappen te doen voor ouderen. Zoiets, mits ik niet zou hoeven te werken. In een situatie als deze wil ik graag iets doen dat belangrijk is.”
"Ik geloof echt in de kracht van gesprekken" - Henrique Freire
Henrique Freire, student van het PIXNET-programma, een gecombineerde, internationale master aan de TU/e en andere Europese universiteiten, heeft nogal wat ideeën om de situatie te verbeteren. "Ik zou graag willen dat er een schema opgezet wordt waarin je kunt zien wanneer andere mensen beschikbaar zijn om te kletsen. Het maakt voor mij echt een verschil wanneer ik echt communiceer en aandacht kan geven aan en krijgen van anderen. Ik heb al contact gehad met mijn familie en vrienden in mijn thuisland Brazilië, evenals met vrienden in Europa. Maar ik denk dat het ook leuk zou zijn om in contact te komen met mensen van de TU/e en misschien zelfs nieuwe vrienden te maken. Ik heb een aardig niveau van het Nederlands, dat ik nu helaas niet kan oefenen omdat ik geïsoleerd ben. Dat zou voor mij een bonus zijn als ik via zo'n schema iemand zou kunnen vinden met wie ik ook Nederlands kan spreken.”
Henrique gelooft in de kracht van gesprekken. “Of het nu gaat om koetjes en kalfjes of om iets serieuzers: ik praat graag met anderen. Voor sommigen mensen hier is het misschien interessant om met een collega-onderzoeker over een onderzoeksproject te praten, terwijl anderen het als een mini-taalcafé kunnen gebruiken om een specifieke taal te oefenen. Ik zie veel opties. Ik heb me soms eenzaam gevoeld en deze situatie maakt dat niet gemakkelijker, maar ik heb er altijd voor gezorgd dat ik interessante dingen onderneem en met mensen praat. En ik mediteer en doe aan mindfulness, om kalm te blijven. Dat kunnen we natuurlijk allemaal gemakkelijk vanuit huis doen. We moeten gewoon de situatie accepteren. Wees kalm en wacht geduldig af.”
Andere zorgen: aanmelden voor de masters
In de Facebook-groep bevatten sommige van de antwoorden ook een vleugje humor in deze onzekere tijden, bijvoorbeeld door het delen van grappige gifjes, maar er kwamen ook meer serieuze zorgen voorbij. Zoals voor het aanmelden voor de masters van het komend cohort, waarvoor een bewijs van je niveau van Engels vereist is. Zorgen in de groep gaan over het feit dat in het buitenland nu veel testcentra daarvoor zijn gesloten zijn vanwege het virus. Een voorstel is om mensen voorwaardelijk te accepteren, zodat ze zich toch kunnen inschrijven, en ze dan later de mogelijkheid bieden om het bewijs ervoor te leveren als ze in Nederland zijn. Of de optie om proefschriften of papers die in het Engels zijn geschreven, nu voor even toe te staan als bewijs.
Discussie