Valerie is niet alleen secretaresse bij General Affairs (voorheen Dienst Algemene Zaken); dat zou niet voldoende voor haar zijn. Ze is ook board member van stEVHen, de organisatie die evenementen voor en door studenten in Eindhoven steunt, en ze organiseert voor de Office of Doctoral Presentations and Academic Ceremonies (voorheen Bureau Promoties en Plechtigheden) de intree- en afscheidsredes van alle faculteiten. Ze is niet bang voor een extra taak, thuis én op de TU/e, en als er weinig te doen is, zorgt ze dat er wat te doen kómt.

“Ik werk graag hard en ben doelgericht en empathisch. Een dag waarin weinig reuring is, is voor mij een van de mindere dagen.” Je maakt Valerie niet blijer dan met wat lol en afleiding. “Ik hou ervan als er veel mensen op kantoor in Atlas over de vloer komen, me aanschieten voor een vraag of een praatje. Ik vind mijn functie leuk omdat ik met veel verschillende mensen samenwerk. Dat past wel bij mijn karakter.”

Afwisseling

Valerie heeft een druk bestaan. Veel werk, veel zorg. Haar partner Barbara en zij werken beiden 32 uur. Er vliegen vijf (!) studerende kinderen in- en uit, en ze verzorgt twee honden, drie katten, een hockeyteam en de bar bij Hockeyclub Eindhoven. “Daarnaast pak ik graag een terrasje of een film met mijn vrouw en vrienden, of probeer ik te ontsnappen uit een escaperoom. Ik kan thuis heus ook genieten van een boek of film, maar niet te lang, want er is altijd wel iets te doen thuis. Als ik het zo bekijk past mijn werk wel bij mij. Bij de TU/e ben ik met van alles bezig en thuis dus ook. Afwisseling houdt mijn werk en thuis interessant.”

Geen vergadering te plannen

De coronacrisis heeft behoorlijk impact op het leven van Valerie. Ze somt op: “Omdat de evenementen zijn weggevallen, hoef ik voor stEHVen veel minder te doen. De intreeredes en afscheidsredes zijn uitgesteld tot nader order. Veel collega’s plannen zelf vergaderingen. Omdat we thuiswerken, zijn er geen praatjes meer en komt niemand even aan mijn bureau staan.” Het wegvallen van al dat werk vond ze in eerste instantie prima. “Wat ik in het begin als verruimend ervoer, de rust, je hoofd leeg hebben en even geen geneuzel, mis ik juist nu. De interactie, even een knipoog tijdens een meeting of een blik van herkenning, de houding peilen van de persoon die tegenover je zit, aanvoelen of je de juiste vragen stelt, dat mis ik inmiddels enorm.” Maar Valerie zou Valerie niet zijn, als ze er niet een lichtpuntje in ziet: “Aan de andere kant is er nu veel tijd om je in te lezen in stukken en goed te volgen waar de TU/e naar toe wil in de toekomst tijdens en na Corona.”

Maar na het inlezen, is er nog meer tijd te vullen. “Heerlijk dat ik de honden wat langer kan uitlaten, dat er geen druk is om op tijd op de campus te zijn, en dat ik even naar beneden kan voor een kopje koffie met Barbara. Wat echt anders is, is dat mijn vierdaagse werkweek een zevendaagse week is geworden. Ik vind dat helemaal niet erg. Ik houd juist van die flexibiliteit. Maar het mag best een beetje drukker worden…”

Dorp TU/e

Valerie heeft zich daarom opgegeven bij TU/e Together. Op deze vraag en aanbod-site voor kortstondige klussen biedt ze haar diensten aan en haar eerste opdracht wordt op dit moment besproken. Het betreft tien uur per week ondersteuning bieden bij de proctoring van online tentamens.  

“Ik bied mijn diensten aan, omdat een aantal van mijn werkzaamheden door corona stil zijn komen te liggen. Ik merk dat er genoeg mensen zijn die overuren draaien en dan vind ik het niet meer dan logisch om te helpen.” Als bijkomend voordeel noemt ze het vergroten van haar netwerk. “Ik leer op deze manier van anderen en zie meer dan anders van het dorp TU/e. Andersom mogen TU/e’ers mij ook weten te vinden. Wat ik graag zou willen, is meedenken met hoe het nieuwe normaal gaat zijn wanneer medewerkers en studenten weer op de campus mogen verschijnen.”