“Sinds we thuiswerken heb ik als vertrouwenspersoon nul gesprekken gehad”
Aan het thuiswerken in coronacrisistijd zijn we inmiddels gewend. Wat velen spijt, is dat we onze collega’s en (mede-)studenten niet meer toevallig tegenkomen op de campus en even kunnen horen hoe het de ander vergaat. Daarom belt Cursor regelmatig met een mede-thuiswerker. Vandaag: docent Technische Natuurkunde en vertrouwenspersoon Hjalmar Mulders. Sinds de lockdown heeft hij als vertrouwenspersoon niks meer te doen, maar vergt zijn docentschap grote porties tijd én creativiteit.
Hjalmar Mulders wil heel graag Cursors vragen beantwoorden, maar niet meteen; eerst moet hij honderdvijftig tentamens nakijken. Het kost hem veel tijd, want “de handschriften zijn soms zó slecht te lezen en ik wil zo graag weten wat de student nu eigenlijk bedoelt”. Het helpt ook niet dat de handgeschreven antwoorden niet op papier voor hem liggen, maar zich gefotografeerd op zijn scherm tonen. Enfin, als hij na dagen toch tijd heeft om aan onze nieuwsgierigheid tegemoet te komen, horen we het volgende.
“Ik ben docent en vertrouwenspersoon. Mijn taak als vertrouwenspersoon is stilgevallen sinds de lockdown en het docentwerk is juist heel druk geworden. Ik geef colleges, instructies, begeleide zelfstudies, studio-classrooms et cetera. Ik begeleid ook studenten met hun bachelor-eindproject en hun buitenlandse stage en afstuderen. Natuurlijk moet ik ook tentamens verzinnen en nakijken. Al die dingen zijn gewoon doorgegaan, maar dan online. Het blijkt veel werk te zijn om dingen anders aan te bieden.”
Beschuit met muisjes
Al dit werk doet Mulders vanuit een volledig houten huis aan de Ulenpas in Eindhoven. Hij woont daar met echtgenote Rucha en drie kinderen, van wie de jongste een baby is. “De kraamvisite hebben we door de coronamaatregelen gemist. Mijn ouders zijn de dag na de geboorte langs geweest, maar sindsdien niet meer. Rucha's ouders wonen in India. Zij hadden het plan - en dat had ook nog net gekund - om te komen voor de geboorte van Aurora, maar wij zagen de bui wel hangen en hebben in overleg besloten dat ze niet kwamen. Zij hebben hun kleindochter dus nog niet live gezien.”
Ongestoord werken is lastig, met zoveel jong leven in huis. Zoon Sverre is bijna 6 en dochter Ronja is 4. Werken gebeurt dus vooral ’s avonds, zeven dagen per week. Dat de basisscholen weer opengaan is fijn, maar het - intensieve - thuisonderwijs is voor Mulders ook erg leuk geweest. “Ik heb reken- en schrijfmethodes gedownload en daarmee gewerkt. We deden gymlessen met YouTube-filmpjes en dan deed ik natuurlijk ook mee. We hebben geknutseld en bijvoorbeeld ook een filmpje gemaakt om te delen met de klasgenoten van Sverre. Ook gaf mijn moeder via Skype rekenles en tekenles aan de kinderen. Heel leuk allemaal, maar wel druk!”
Mijmertijd
Sinds Mulders thuis werkt, is hij niet dagelijks een uur reistijd kwijt, zoals eerst. “Die tijd is dus nu beschikbaar voor andere dingen, maar ik mis het fietsen en autorijden toch ook, want het was wel fijn om even een half uurtje met mezelf te zijn, om wat te mijmeren en dingen te verwerken en te laten bezinken.” Ook de tijd die hij voorheen op de campus kwijt was aan het lopen van bijvoorbeeld een college in Flux naar een vergadering Atlas, is in retrospectief kostbaar. “Die tijd had ook waarde, omdat je dan wat kunt nadenken. Die mis ik nu en soms las ik thuis ook gewoon een wandelingetje in.”
Mulders heeft een lange geschiedenis met de TU/e. “Mijn beide ouders hebben hier elektrotechniek gestudeerd en mijn vader heeft tot zijn pensioen aan deze universiteit gewerkt. Mijn broer, zus en ikzelf hebben ook hier gestudeerd, bedrijfskunde en bouwkunde.” Van bijna iedereen aan de TU/e kun je iets leren, vindt de docent. “De TU/e is voor mij een hele leuke plek om te werken vanwege de bijzondere mensen die daar zijn. Studenten met veel talenten en medewerkers die allemaal hun eigen sterktes hebben. Dat maakt het heel divers en heel interessant.”
In vertrouwen
Mulders is sinds december vertrouwenspersoon - en hij benadrukt dat hij nog steeds gewoon beschikbaar is om mee te praten, net als het gehele team. “Dus als iemand ons nodig heeft, onze online deur is open.” Voor de lockdown had hij ongeveer één gesprek per week, sinds de lockdown nul. “Dat baart wel zorgen aan de ene kant, want het zou kunnen dat mensen de weg naar de vertrouwenspersoon minder weten te vinden. Aan de andere kant is het denkbaar dat ongewenst gedrag veel minder plaatsvindt als mensen elkaar fysiek niet meer tegenkomen. Maar ongewenst gedrag beperkt zich zeker niet alleen tot de fysieke wereld en kan ook online plaatsvinden.”
De vertrouwensman noemt sense of community een belangrijke kracht van de TU/e, die wel actief versterkt moet worden. Daarom zei hij ‘ja’ toen hij voor deze rol werd gevraagd. "Ik denk dat het heel belangrijk is dat mensen die slachtoffer zijn van ongewenst gedrag, zoals (seksuele) intimidatie, agressie en geweld, pesten of discriminatie, een plek hebben om naartoe te gaan, waarbij ze niet bang hoeven te zijn dat dingen die ze vertellen verder verspreid worden. Ik luister, ik geef advies en ik ondersteun, maar onder geen enkel beding ga ik zonder toestemming van een melder eigenhandig acties ondernemen. Dat is meteen ook wat het werk soms moeilijk maakt, want ik wil graag mensen helpen om het probleem op te lossen. Soms jeuken mijn handen om zelf iets te doen, maar dat doe ik dus niet, want het is een groot goed om een vertrouwenspersoon te hebben bij wie melders zeker kunnen zijn van discretie.”
Mulders hoopt dat de aankomende eerstejaars studenten zich net zo thuis gaan voelen op de Eindhovense universiteit als hij. Bij Technische Natuurkunde gaat hij in ieder geval zorgen voor toegankelijke educatieve filmpjes - een thuisschoolbord als instrument voor zijn eigen online colleges is inmiddels aangeschaft. “Ik zal voor levendige online instructies zorgen, waarbij ik er bewust voor kies om ook pauzemomenten in te lassen, zodat de nieuwe studenten ook met elkaar over andere dingen kunnen kletsen. Desnoods hun hart even luchten met wat gemopper op de leerstof of op mij.”
Discussie