En dat mogen we best letterlijk nemen: ze moet namelijk verhuizen om gebruik te maken van de beurs. Het Rubicon-programma is bedoeld om jonge, veelbelovende wetenschappers de mogelijkheid te geven internationale onderzoekservaring op te doen. Die buitenlandervaring is voor veel wetenschappers een belangrijke stap in hun carrière. Deze financiering maakt het voor de jonge onderzoekers mogelijk om hun onderzoek te doen aan topinstituten zoals Stanford en Harvard. Abramovic gaat naar het Massachusetts Institute of Technology (MIT) in de Verenigde Staten. Daar zal ze voor vierentwintig maanden onderzoek doen bij het Plasma Science and Fusion Center.

Ontstaan bij een bord pasta

Om de toekenning te krijgen, moest ze een onderzoeksgroep vinden die iets nieuws en bijzonders doet. Dat was niet heel moeilijk, vertelt ze, “want er is eigenlijk geen project omtrent fusie vergelijkbaar met dat van de onderzoeksgroep aan MIT. Maar toen moest ik nog met een goed onderzoeksvoorstel komen, waar zowel de groep als ikzelf achter staat. Dat was wat uitdagender, maar het belangrijkste moment in het formuleren is, denk ik, geweest op het station van Eindhoven. Ik brainstormde wat met goede vriendin en collega Josefine onder het genot van een pasta bij Julia’s voordat ik naar huis ging. Dat zorgde voor de kern van mijn onderzoeksvoorstel.”

De zeer verkorte versie van dat onderzoeksvoorstel, zoals vermeld in de toekenningslijst van Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO): ‘Om fusie als energiebron te gebruiken, heeft MIT een nieuw reactorconcept ontworpen gebaseerd op revolutionaire supergeleidende magneten op hoge temperatuur. Dit onderzoek richt zich op het effect van brandstof-turbulentie in deze reactor’.

Tony Stark

Voor een leek is ‘fusie als energiebron’ wellicht nog best een abstract verhaal. Dus vroegen we aan Abramovic: hoe zou jij je onderzoek uitleggen aan een kind van tien? Daar ging ze creatief mee om: “Het eerste wat ik hem of haar zou vragen, is of hij of zij Iron Man kent. Zo ja, dan zal het uitleggen een stuk gemakkelijker zijn en ongeveer zo gaan: ken je dat blauwe apparaat dat Tony Stark op zijn borst heeft en gebruikt om het Iron Man-pak aan te drijven? Nou, ik ben bezig om dat te maken. Dit zou natuurlijk een zeer ruwe beschrijving zijn, hoewel het fusieapparaat waaraan ik zal werken, dankzij mijn Rubiconbeurs dezelfde naam heeft: ARC-reactor. De naam was, denk ik, gedeeltelijk geïnspireerd door het Marvel-stripverhaal, maar het gaat erom zoveel mogelijk kracht te produceren in een zo klein mogelijk apparaat.”

Ze kijkt uit naar haar verblijf in Boston. “Ik krijg altijd een energie- en motivatieboost als ik van werkomgeving verander. Alles is nieuw, moet weer ontdekt worden en dat zorgt voor het maken van nieuwe connecties en het krijgen van creatieve ideeën. De start van mijn project staat gepland voor 1 september. Dat is nog best een tijdje weg, dus alles loopt nog op schema. Maar ik houd wel rekening met enige vertraging gezien de coronasituatie.”