Ingrid Heynderickx is hoogleraar Applied Visual Perception en decaan van de faculteit IE&IS. Vanaf haar werkplek in de woonkamer van haar woning in Geldrop heeft ze ruim zicht op de tuin, waar zich overdag allerhande vogels blijken te vertonen. “Normaal breng ik vijftig tot zestig uur per week op de TU/e door. Dan krijg ik natuurlijk lang niet alles mee van wat zich in mijn tuin afspeelt. Zoals de meesjes die met hun nestjes bezig zijn en elkaar het hof maken, tot MeToo-achtige taferelen aan toe.” Verder ziet ze ook dagelijks duiven en gaaien, maar ook minder alledaagse gasten. “Afgelopen week zag ik nog een appelvink en een zwartkop. Dan moet ik er mijn vogelgidsje bij pakken, want ik ben niet echt een vogelaar.”

Al voordat ze noodgedwongen thuis werkte, wist ze in haar tuin een ijsvogel vast te leggen - zittend op een standbeeld. Gewoon in een Geldropse woonwijk dus. “Ik woon wel aan de rand van de gemeente, eigenlijk vrij dichtbij de snelweg, maar met een heidegebied en weilanden in de buurt. De tuin is intiem ingericht met een waterloopje; dat helpt beslist: daar komen veel vogels in badderen.”

De decaan zit hele dagen te vergaderen achter haar laptop, vertelt ze, altijd met haar telelens binnen handbereik. “Soms sta ik ook tijdens vergaderingen heel even op om een paar foto’s te nemen. Als de camera uit staat en de microfoon op ‘mute’, dan merken mijn gesprekspartners daar niets van.”

Online vergaderen

De talloze vergaderingen, die Heynderickx als decaan vaak voorzit, lopen voortdurend in elkaar over. “Ik moet zeggen dat ik dat best zwaar vind; zelfs het momentje rust tijdens de verplaatsing naar een andere vergaderzaal ontbreekt. Ik maak me ook best zorgen over mijn mensen. Die hebben eerst binnen een week al het onderwijs moeten overzetten naar online, en konden daarna meteen door met de tentamens.” En studenten verwachten voor kwartiel 4 eigenlijk ook nog dat het online onderwijs wat gevarieerder gebracht wordt, zodat het voor hen minder saai is. “Ik krijg steeds meer signalen dat het erg zwaar wordt, ook omdat werk en privé wel heel erg door elkaar gaan lopen.”

Dat laatste herkent ze zelf ook. “Met het fotograferen probeer ik dat een beetje om te draaien en een stukje privé in mijn werk te brengen. Zo haal ik toch nog iets positiefs uit de huidige situatie.”