- Corona , Mensen
- 02/04/2020
“Ik speel piano voor ik naar bed ga, dat helpt me te ontspannen”
We hebben allemaal wel eens een dagje, vrijwillig of noodgedwongen, thuisgewerkt. Maar hoe geef je vorm aan je werk of studie nu we collectief voor langere tijd op huis zijn aangewezen? Hoe blijf je gefocust, hoe houd je je team bijeen, wat zijn de tips, tricks en valkuilen? Cursor belt elke dag met een ‘lotgenoot’. Vandaag: Rebeka Trčová, groeples-instructeur en personal trainer bij het Studentensportscentrum.
“Ik slaap nu wel een beetje meer uit, tot negen uur”, zegt sportinstructeur Trčová, die daarnaast ook fysiotherapeut is. “Ik lees ’s ochtends soms een inspirerend gedicht bij mijn kopje koffie en probeer dat vervolgens toe te passen op mijn dag. Dan start ik vaak met een work-out van een half uur tot een uur; dat geeft me meer energie voor de rest van de dag.”
Met een job als de hare is thuiswerken natuurlijk niet altijd evident. “Ik ga vervolgens aan de computer zitten, mijn e-mails wegwerken en video’s opnemen en bewerken. Ik heb bijvoorbeeld een stretch-video en een HIIT (High Intensity Interval Training)-video gemaakt. Sommige maak ik voor mijn eigen YouTube-kanaal waar ik recentelijk mee begonnen ben en andere voor het Studentensportcentrum. Daar zijn we nu druk mee bezig, maar het duurt nog even met uploaden; mijn video’s moeten nog online komen daar."
Ze heeft in de huidige situatie meer tijd om andere dingen te doen, vertelt ze. "Ik leer nu bijvoorbeeld meteen hoe ik een video moet bewerken. Ik ken iMovie (een videobewerkingsprogramma van Apple, red.) en dat is in theorie simpel, maar niet voor mij”, lacht Trčová. “Dus dat ben ik nu aan het leren. Net als voice recording: hoe kan ik beter mijn stem opnemen bij de video’s? Soms helpt mijn partner hier even bij. Dat is ook fijn voor hem: even een pauze van zijn werk.”
Ze vervolgt: “In de avond speel ik piano voor ik naar bed ga, dat helpt me te ontspannen. Dat is belangrijk voor mij, want ik heb het gevoel dat ik nu wat minder geduld heb. Als in: ik heb genoeg geduld met cliënten, vriendinnen en andere mensen, maar het geduld met mezelf en met mijn vriend is nu een beetje minder. Misschien juist omdat we nu continu samen zijn; hij werkt immers ook thuis. Het steeds op dezelfde plek blijven, maakt me een beetje rusteloos, denk ik. Ik kan niet stilzitten, dan krijg ik een dip. Dus ik blijf aan het werk, maar moet mijn vrije tijd nu wat anders gebruiken, bijvoorbeeld door meer te bakken en uitgebreider te koken.”
Tijd voor zelfontplooiing
Momenteel besteedt ze ook een groot deel van haar tijd aan een cursus personal training. Er zijn verschillende opdrachten en ze moet een portfolio maken. Daar werkt ze om de dag aan. “Ik heb een eigen cliënt voor de cursus die ik normaal gesproken drie keer per week zag. Mede door zijn medische omstandigheden kan dat nu helaas niet en daarom hebben we digitaal contact: via e-mail, Whatsapp of videobellen. Ik heb ook een video opgenomen voor hem, om het wat persoonlijker te maken. Ik merk het wel in de prestaties dat het lastiger is nu: het geeft bij personal training gewoon meer motivatie als je iemand in het echt ziet. Maar mijn cliënt zei me wel dat hij blij is dat ik hem nu in ieder geval digitaal motiveer. Dat zorgt toch voor een stok achter de deur.”
De cursus is voor Trčová een verdiepingsslag, vertelt ze. “Ik geef al personal training op het SSC, omdat ik ook een diploma als fysiotherapeut heb.” De cursus is in het Nederlands; een extra uitdaging voor de half-Tsjechische, half-Amerikaanse. “Gelukkig heb ik daarbij wat hulp van een vriendin. Hopelijk is de hele situatie snel voorbij en kan ik iedereen weer lekker laten zweten, met personal training of in de groepslessen.”
Moment voor reflectie
Trčová heeft ook nog wel een paar tips voor andere thuiswerkers: “Maak een - niet te streng - schema voor de dag, een soort algemene agenda. Zorg dat je elke dag op ongeveer dezelfde tijd opstaat en gaat eten. Ritme en structuur zijn altijd belangrijk, maar nu nog meer. Dat heeft mij heel veel geholpen tijdens deze rare tijd. En natuurlijk: blijf bewegen - al is het maar een kleine work-out in de woonkamer. Als sportinstructeur ga ik dat sowieso zeggen natuurlijk”, glimlacht Trčová.
Over het verloop en de gevolgen van deze situatie kan ze goed filosoferen: “Ik denk dat de situatie eerst nog wat erger wordt voordat die beter wordt. Maar dit alles is ook niet helemaal nieuw, dat moeten we niet vergeten. Ja, voor ons is het nieuw, maar in het verleden zijn vele rampen gebeurd die uiteindelijk ook weer voorbij zijn gegaan."
Wat nu wél anders is, is de beschikbaarheid van snel internet; iedereen weet alles direct. Dat doet ook iets met mensen en hun paniek, zegt Trčová. “En ik denk dat, nu we meer tijd hebben en met onszelf geconfronteerd worden, meer mensen mogelijk anders gaan denken, kritischer worden. Je bent gedwongen geïsoleerd en uit je routine gehaald. Dat levert ook een kans op reflectie op. Waarom deden we de dingen zoals we ze deden? Normaal hebben of nemen we niet de tijd om daarover na te denken. Dus dat is ook een tip: neem elke dag een moment voor reflectie: noem iets waarvoor je dankbaar bent die dag. Het klinkt zoetsappig, maar het helpt mij. Ik wil positief blijven en ik hoop dat het feit dat we vooruitgang in de natuur zien, mensen laat beseffen wat voor impact we hebben. Dit is een direct signaal van de natuur aan ons: ‘Hallo, nu dat jullie niet meer rotzooien met ons ecosysteem, bloeien we op’. Ik denk dat daar kansen liggen.”
Discussie