Welke fout maak je keer op keer?

“Dingen kosten mij meer tijd dan ik van tevoren inschat. Het gevolg is dat ik me op het laatst moet haasten en dan komt er stress. Die stress krijg ik trouwens steeds beter onder controle door me dan te focussen op één ding. Ik heb geleerd dat niets sneller gaat wanneer ik gestrest ben. Wat me vaak overkomt, is dat ik me eindeloos verdiep in dingen die ik leuk vind en dat wat ik niet leuk vind, voor me uit schuif. Ik stel het schrijven van een rapport bijvoorbeeld uit en ga verder met onderzoeken. Maar het moet uiteindelijk toch. Voor mijn afstuderen onderzoek ik hoe de gemeente Den Bosch moet omgaan met monumenten als ze de wijk ’t Zand aardgasvrij wil maken. Ik moet maar op tijd beginnen met dat rapport.”

Geloof je in geluk, of is alles een keuze?

“Een interessante vraag. Mensen zijn een planner of een verkenner. Op korte termijn ben ik zeker een planner en dat moet ook wel omdat ik heel veel dingen leuk vind en wil doen. Ik was lid van Weth, de surfvereniging, maar met spontane uitjes vanwege gunstige wind kon ik nooit meegaan omdat ik al iets in mijn agenda had staan. Ik was wel bij de geplande weekenden - die noemen we ook wel ‘weekenden zonder wind’. Op lange termijn ben ik absoluut een verkenner. Ik pas mijn koers liever aan dan dat ik de route vooraf uitstippel. Ik weet gelukkig niet waar ik over tien jaar terecht zal zijn gekomen. Ik zou wel in de Eindhovense regio willen blijven, want ik voel me hier op mijn gemak, maar mijn vriendin Sophie komt met haar stedebouw-specialisatie misschien elders terecht en dan volg ik haar. Had ik al gezegd dat ze heel leuk is?”

Wat zegt het stemmetje in je hoofd de laatste tijd?

“Dat het tijd wordt om mijn studie af te ronden. Ik ben nooit een luilak geweest, maar ben hier toch al vanaf 2010, in dat jaar begon ik bij Industrial Design. Toen ik wilde overstappen naar Bouwkunde, was het verstandig even te wachten tot het Bachelor College vorm had gekregen. Ik kreeg ooit het advies om af te studeren voordat ik het studeren zat werd. Dat kan nog net.”

Wie of wat brengt het kind in jou naar boven?

“Muziek. Ik laat me makkelijk opgaan in muziek. Ik hoef me dan, net als een kind, niet bezig te houden met de rest van de wereld. Kan alles vergeten, bijvoorbeeld hoe oud ik ben. Feestjes met veertigplussers vind ik hartstikke leuk. Ik ben opgegroeid in een gezin waar mijn vader altijd klassieke muziek draaide, vooral Bach, en daardoor ben ik minder gewend om naar teksten te luisteren. Dat blijft. Hiphop vind ik niks aan. Maar het ritme en de melodie van Supertramp en Madness maken me heel vrolijk. Ik ben vorig jaar naar het optreden van Madness en UB40 op Strijp-S geweest, geweldig was dat.”

Wat waarderen vrienden in jou?

“Mijn ongebreidelde enthousiasme en mijn rol als initiatiefnemer. Ik ga er vol in. Bij Demos heb ik dispuut Adregé opgericht, dat woont voor een deel in Huize Beaufort op Strijp-S. Dan maak ik ook het logo, de voorzittershamer, het dispuutsschild. Met dat schild ben ik nog naar Purmerend geweest omdat daar een bedrijfje zat dat binnen ons budget hout kon frezen in de vorm van de tornado.”