Expeditie Spinvis: inspiratie zoeken in CERN
Met een kunstenaar een excursie maken naar CERN om daar de schoonheid in de wetenschap te onderzoeken, dat lijkt de deelnemers van Expeditie Spinvis een heel goed idee. Ze solliciteerden om mee te doen aan het zes weken durende project dat uiteindelijk zal leiden tot een film die wordt vertoond in filmhuis Natlab. Vrijdag zagen de vijfentwintig geluksvogels elkaar voor het eerst en vertrokken zij naar de deeltjesversneller bij Genève.
Halverwege de eerste bijeenkomst liggen in Corona vijventwintig voorwerpen op tafel die symboliseren wat schoonheid betekent voor de deelnemers. De bedoeling is dat ze achtergelaten worden in CERN. Er ligt een fineliner om binnenkomende ideeën snel op te tekenen, een origami-zwaantje dat na een instructie op Google in één keer is gelukt, een plectrum die moet weergeven dat muziek met snaarinstrumenten in alle culturen voorkomt. Er zijn deelnemers uit tien verschillende landen. Het zijn studenten in bachelor- en masterfase, promovendi en een enkele jonge alumnus.
Een student uit Mongolië (die voorstelt dat je hem Leo noemt omdat zijn echte naam voor Westerse mensen niet uit te spreken is, wat Spinvis toch probeert en wat hem volgens Leo inderdaad niet lukt) legt een foto van zijn broer op tafel. “Omdat hij me stimuleerde hier te gaan studeren.” De Nederlandse Fabian Lucas Luijckx wil een Philips-lampje “gemaakt door Eindhovense ingenieurs” meenemen. Iemand legt een theezakje neer als herinnering aan een speciale dag.
Dystopia
Het voorwerp van Caro valt samen met het onderwerp van haar video die bij de sollicitatieprocedure hoorde. Spinvis toont vrijdagavond enkele van de inzendingen. Caro filmde hoe ze zich opmaakte en liet daarbij horen welke gedachten vrijkwamen over het gebruik van make-up. “Er zijn altijd twee kanten, wat is de schoonheid? Ook in de wetenschap willen we liever het mooie zien, de utopia. Maar moeten we dystopia niet ook bekijken?”
Electrical Engineering-student Fabian is blij dat hij mee mag op expeditie. “In eerste instantie was mijn interesse gewekt door het reisje naar CERN: de beroemde deeltjesversneller waar je normaal niet zo snel komt. Toen ik later het filmpje van Spinvis bekeek en de begeleidende tekst las, vond ik het een vaag project: nergens stond iets concreets en de woorden ‘schoonheid in de wetenschap’ maken ook niet veel duidelijk. Hoewel het op zoek gaan naar zoiets vaags me een beetje saai leek, vond ik het ook wel interessant: waar zou het toe leiden? Door die nieuwsgierigheid besloot ik me aan te melden.”
Zoektocht
Vaag is niet het goede woord, zegt TU/e-stafmedewerker Joep Huiskamp. “Het is nog wat oningevuld.” Het project past goed in TU/e’s Strategie 2030 waar Challenge Based Learning hoog in het vaandel staat, vandaar de steun van de TU/e innovation Space, het College van Bestuur, TU/e Honors Academy, Eindhoven Studentenstad en meer. “Studenten gaan zelf inzichten verwerven in een voor hen interessant onderwerp buiten hun curriculum. Het gaat om eigen inbreng en buiten het hokje denken”, verklaart Huiskamp.
Voor Myrthe Kater, derdejaars Psychology & Technology, is die openheid juist een lokker. “In mijn studie staat steeds vast wat er van me verwacht wordt. Ik hou ervan om gewoon al doende dingen te ontdekken. Op de middelbare school heb ik intensief toneelgespeeld en dat open creatief proces mis ik nu. Ik dans ook en denk dat je met lichaamstaal bepaalde emoties kunt overbrengen. Ook wrange lelijke gevoelens kun je laten zien met je lichaam in plaats van met woorden. Dat wil ik onderzoeken als daar ruimte voor is. Dat verwacht ik wel.”
Verder
Als de club terug is van de excursie in Zwitserland volgen er zes workshops in Matrix en twee publieksevenementen. Tijdens de workshops gaat de groep aan de slag met thema’s als geluid, gevoel en leugens.
Spinvis: “We onderzoeken de leugen. Kan iets mooi zijn en niet waar? En hoe staat het met geluid? Wat vind je mooi en wat heel lelijk? Ik kan bijvoorbeeld niet tegen een ongemeend geluid, zoals een zanger die verdriet wil faken. Heel erg mooi vind ik het geluid van het kapot drukken van bubbeltjesplastic.”
In de vierde bijeenkomst wil Spinvis een 3D-printer gebruiken om schoonheid op tactiele wijze te kunnen onderzoeken. “We gaan samen één model printen, ieder een ander laagje, en het resultaat geven we aan geblinddoekte personen. Welk gevoel komt er los bij wat wij gezamenlijk mooi vinden?” Mogelijk krijgt dat voorwerp een plaatsje op de Dutch Design Week in oktober.
Zelf neemt Spinvis ook een object of beauty mee. Het is een rood doosje met daarin de as van zijn vader. “Walter de Jong, hij was natuurkunde-, wiskunde en scheikundedocent. Het is een eerbetoon aan hem om dat achter te laten in CERN. Of dat mag, of dat lukt, weet ik niet. Dat is ook een zoektocht.”
Op 9 oktober is er in samenwerking met Studium Generale een talkshow met 'artist in residence' Spinvis. Op 6 november wordt het eindresultaat, een film over schoonheid in wetenschap, getoond in filmhuis Natlab.
Discussie