Het werd een teleurstellend weerzien van de TU/e-studenten met ‘hun’ Stella Era, afgelopen donderdag in het hoge noorden van Australië. Het transport was weliswaar volgens het geplande tijdspad verlopen, in tegenstelling tot twee jaar geleden toen de zonnewagen en accu met ruim drie weken vertraging in Darwin aankwamen - “dus dat was voor ons ook nu weer even spannend”, vertelt woordvoerster Marije Sesink van Solar Team Eindhoven.

Maar donderdag, met de laatste kilometers van de traditionele reversed oefentrip van Adelaide naar Darwin voor de boeg, kwam het verontrustende bericht: de zonnewagen was keurig gearriveerd op het Australische honk van de Eindhovenaren, maar de kist waarin ze was vervoerd, had onderweg schade opgelopen.

“Als je dat hoort, schrik je natuurlijk”, vertelt Sesink op zondag aan de telefoon. “Maar schade aan de buitenkant zegt op zich nog niets over de binnenkant.” Een deel van het team is na aankomst meteen gaan kijken en de eerste aanblik was “toch wel zorgwekkend. Een stuk van de kist zat scheef, een deel van de clips was los - alsof er van één kant hard tegenaan gestoten was”.

Stevig vastgegespt

Sesink vertelt dat de zonnewagen in de kist verpakt zit zoals ze ook op de aanhanger wordt bevestigd: stevig vastgegespt aan de ophanging van de auto, “ze kan tijdens zo’n transport geen kant op”. Hetzelfde geldt voor andere spullen die in dezelfde kist zijn vervoerd. Na het ontmantelen van de kist leek er met Stella Era in eerste instantie weinig aan de hand, totdat het dikke beschermdoek van het zonnedak werd afgehaald.

Eén van de panelen op de achterkant van het dak, bij de staart, bleek fors beschadigd. De volgens Sesink zo goed als zekere boosdoener, afgaand op de vorm van de schade: één van de houten balken van de kist, die is losgeraakt. Het team hoopt samen met zijn transportpartner een deel van de reis van Nederland naar Australië te kunnen reconstrueren: “Als het goed is, zijn er op diverse stops onderweg foto’s gemaakt”.

Extra tegenvaller voor het team is dat het beschadigde paneel tevens het efficiëntste deel van het zonnedak was. “Alle cellen worden vooraf uitgebreid getest; de fabrikant belooft natuurlijk een bepaalde efficiëntie, maar die checken we zelf nog even.” Aan de hand daarvan worden de cellen gegroepeerd en verdeeld over de verschillende panelen waaruit het zonnedak van de auto is opgebouwd. “De achterkant van de auto vangt veel zon, dus daar leggen we de efficiëntste cellen neer.”

Kwetsbaar

Het team hoopt de komende dagen helder te krijgen welke cellen van het beschadigde paneel wellicht nog kunnen worden gebruikt. Sesink durft niet ál te hoopvol te zijn: “Die zonnecellen zijn ontzettend kwetsbaar. Eenmaal geassembleerd is het heel lastig om ze weer uit elkaar te halen en opnieuw in elkaar te zetten.” Het team heeft sowieso een reservezonnepaneel bij zich, “maar dat paneel heeft op dit moment de cellen met de laagste efficiëntie. We waren er immers vanuit gegaan dat we die niet zouden gaan gebruiken.”

De komende dagen moeten dan ook belangrijke keuzes worden gemaakt, aldus Sesink. “We hopen de auto back on the road te hebben vóór onze eerste testdag op 16 september.” Op 7 oktober, de dag van de zogeheten static scrutineering, worden deelnemende auto’s voor het eerst van top tot teen geïnspecteerd door de organisatie van de Bridgestone World Solar Challenge.

Wie denkt dat het team daarmee nog alle tijd van de wereld heeft, vergist zich; de ploeg heeft de komende vier weken meer dan hard nodig. Los van de transportschade moet er nog flink aan de auto worden gesleuteld, met als belangrijk onderdeel de (inmiddels eveneens gearriveerde) batterij die nog in elkaar moet worden gezet en getest. “Maar er moeten ook nog diverse andere zaken worden ingebouwd en getest, zodat we straks met een betrouwbare auto op pad kunnen.”

Nieuwe regels

Volgens Sesink is de deelname van het team aan de challenge vooralsnog niet in het geding door de opgelopen schade. “Maar het wordt wel spannend hoeveel we gaan verliezen qua energieopbrengst.” Of Solar Team Eindhoven überhaupt nog aan een vierde wereldtitel durft te denken? Sesink houdt zich op de vlakte: “Sowieso gelden dit jaar diverse nieuwe regels en telt met name practicality veel zwaarder mee. Het is echt heel lastig om in te schatten hoeveel kans we maken.”