Als íemand zich enthousiast toont om deel te nemen aan deze fonkelnieuwe rubriek, dan is het Jolanda Snelders wel. Een groene minestronesoep wil ze inbrengen: “Vegetarisch, caloriearm, hydraterend, kleurrijk, smakelijk en heel gezond” (zie het recept verderop). Ze draagt gezondheid en vitaliteit dan ook hoog in het vaandel (getuige ook haar inzet voor de commissie ‘Eten en drinken’ binnen het vitaliteitsprogramma van de TU/e) - al blijkt ze daarin zelf niet altijd een lichtend voorbeeld.

Vooral gezond eten zou in het drukke leven van deze 45-jarige wel wat meer aandacht mogen krijgen, bekent ze. “Ik heb een behoorlijk volle agenda, zit een groot deel van de dag in overleg. Daardoor neig ik ernaar om de hele dag door snelle, grijpklare tussendoortjes te blijven eten. Telkens kleine beetjes: de dag gezond beginnend met een rijstwafel, wat fruit - maar naarmate de dag vordert, vaak ook net iets teveel chocolade en dergelijke in de middag.”

Ook een fatsoenlijke avondmaaltijd schiet er nog wel eens bij in. “Ik ben alleen, er is thuis niemand die in dat opzicht iets van me verwacht.” En dat blijkt tricky, getuige de regelmatige vlugge hap, onderwijl wat mails wegwerkend aan de keukentafel. Schuldbewust: “Ook daarin moet ik, zeker als directeur, eigenlijk een beter voorbeeld geven. Naar medewerkers draag ik uit dat het hebben en houden van een goede balans tussen inspanning en ontspanning heel belangrijk is om goed te kunnen blijven presteren. Ik heb in mijn loopbaan zelf snel carrière gemaakt, waarbij ik geen spijt heb van de vele tijd die ik daarin heb geïnvesteerd. Maar ik heb daardoor wel een beetje een vreemd leefpatroon ontwikkeld.”

Ze probeert haar leven te beteren, voegt ze er snel aan toe. “Want ik vind een gezonde levensstijl wel belángrijk. Het is een kwestie van doen.” Oktober werd voor haar dan ook geen Stoptober, maar Startober. Die exercitie werd trouwens “niet über-succesvol”, bekent ze lachend: “Maar ook dat is een bepaalde mate van vooruitgang, aandacht ervoor hebben. En dat probeer ik niet te bereiken via ‘ik moet’ of ‘ik wil’, maar door met mezelf afspraken te maken op basis van ‘ik gún mezelf een gezonde levensstijl’. Dat klinkt en voelt meteen heel anders en is prettiger om haalbare acties aan te koppelen.”

Sowieso probeert ze zichzelf steeds minder druk op te leggen. “Ik ben altijd een actieve hardloper geweest, trailrunning vooral; afgelopen zomer zou ik onder andere meedoen aan een bergmarathon in de Vogezen. De voorbereidingen gingen goed tot mei; toen werd ik heel erg verkouden en daar kwam ik niet makkelijk vanaf. Toen dacht ik: ‘Waarom laat je al die doelen niet even los? Je hebt het al zo druk, je hóeft niet altijd te presteren. Het mag wel wat vaker Jolanda-tijd zijn’.”

Nu, wat maanden verder, maakt ze weer meer tijd om te sporten. Golfen (sociaal) en vooral hardlopen (sportief), “je kunt zelf bepalen wanneer je gaat”. Nu die aandacht voor het eten nog. Want ze wéét: als ze er dan een keer de tijd voor neemt, dan zet ze ook echt wat neer. “Ik kan heel goed gezonde maaltijden maken.” Maar chocolade hè, haar ultieme guilty pleasure. Liefst met veel erin: noten, alles. En dan niet één of twee stukjes, “nee, gewoon in één keer doorpakken. Meters maken.”

Lees meer over Jolanda onder het recept.

Over Soup & Stuff

Elke drie weken interviewen we een TU/e’er in de keuken; over eten, over wat hem of haar beweegt en bezighoudt, of wat er verder ter tafel komt. Ook deelt hij of zij zijn of haar favoriete soep, die in de week dat het interview verschijnt, te koop is in één of meerdere kantines van cateraar VITAM op onze campus. Alle interviews en recepten vind je hier.