- De universiteit , Student
- 21/11/2019
“The sky is the limit voor Laurent aan de TU/e”
De trots spat er vanaf bij de ouders van het negenjarige wonderkind Laurent Simons. Hij is begin 2019 naar de TU/e gekomen en hoopt in december al zijn bachelor Electrical Engineering af te ronden. Inmiddels heeft hij zijn hart verpand aan de TU/e. Laurent denkt na voor hij wat zegt, houdt zijn antwoorden kort en heeft vooraf veel oogcontact met vader Alexander en moeder Lydia. Zijn ouders zijn sneller en uitgebreider met het beantwoorden van onze vragen: waarom heeft Laurent voor de TU/e gekozen, hoe heeft hij aan de eisen kunnen voldoen? En, what's next?
Vader Alexander Simons: “In juni had Laurent zijn gymnasium in Amsterdam afgerond en heeft hij eerst een lange vakantie gevierd. Laurents vervolgopleiding zou een medische of technische studie worden. We hebben heel veel universiteiten in Europa bezocht, van Noorwegen tot Spanje, maar ik vind het niet kies om de namen te noemen. Overal kon hij terecht, maar Laurent voelde zich in Eindhoven echt thuis door de ontmoetingen met hoogleraar Peter Baltus, die mogelijk zijn mentor zou worden, en decaan Bart Smolders. Met kerst had hij zijn doel voor ogen: Electrical Engineering aan de TU/e moest het worden. De afstand speelt geen enkele rol. We rijden nu vele dagen per week van onze woonplaats Amsterdam naar Eindhoven. We zouden ook bereid zijn naar een ander land te verhuizen. En in feite gaan we ook verhuizen, vanaf januari gaan we een huis verbouwen in Antwerpen.”
Techniek
De interesse van Laurent voor een medische studie was voor zijn ouders geen verrassing. “In onze familie is 95 procent arts”, zegt Alexander, die samen met zijn vrouw Lydia een tandartsenpraktijk in Amsterdam runt - maar door de omstandigheden nog maar voor één dag in de week. “Wat ons wel verbaasde, is de keuze voor een technische studie. Laurent ontdekte eigenlijk per toeval dat hij dat leuk vindt tijdens het - voor hem speciaal opgestelde - vak informatica op de middelbare school. Wiskunde en natuurkunde vond hij ook heel leuk en Electrical Engineering is heel breed, daar kun je alle kanten mee op”, vervolgt hij in één adem. “Zo, je mag voortaan mee met studievoorlichting”, zegt Sjoerd Hulshof, die als opleidingsdirecteur bachelor EE bij het gesprek is aangeschoven.
Klik
We zijn in de kamer van mentor Peter Baltus. “Ik vond het meteen leuk toen me gevraagd werd mentor te worden. Het is nieuw en bijzonder om een kind te begeleiden”, zegt hoogleraar Baltus, die zelf geen kinderen heeft. “Laurent en ik hebben wel een klik. We delen dezelfde interesse en humor.” Beiden houden van een wetenschappelijke benadering en praktische oplossingen. Het bewijs staat op tafel: een mengpaneel en een set microfoons waarmee Baltus een einde heeft gemaakt aan de belabberde geluidskwaliteit bij conference calls. “Het slechte geluid stoorde me, ik bedacht dat de kosten van een goede installatie in het niets vielen bij gemiste tijd. Met het budget dat ik won met een onderwijsprijs, en de oude boxen van mijn ouders, heb ik op een zondag deze installatie in elkaar gezet. Gaten in het bureau geboord en klaar. Laurent kon er bij de eerste gesprekken zijn ogen niet vanaf houden. Dat hobbyisme bindt ons.”
Programma op maat
Het in 2012 ingevoerde Bachelor College leidt op tot de ‘ingenieur van de toekomst’ die in interdisciplinaire teams oplossingsgericht kan samenwerken. Laurent volgt aan de TU/e een speciaal programma met door EE opgestelde vakken, dat door de examencommissie is goedgekeurd. Zijn BEP gaat over elektronica, toevallig de specialisatie van mentor Baltus, maar hij had gerust een ander vak mogen kiezen. Hij kon het traject versneld afleggen.
“Laurent hoeft niet negen weken colleges te volgen voor een vak”, zegt Sjoerd Hulshof. “Hij heeft 34 vakken gedaan, de meeste in één week. Op maandag had hij een introductiegesprek met de betreffende vakdocent en op donderdag volgde een feedbackmoment. De dagen er tussenin was hij thuis druk met het bestuderen van het vak en het maken van de opgaven. Het praktische deel, in fysieke labs of de MatLab-opdrachten, werd uitgesmeerd over enkele weken. Als de docent dacht dat hij klaar was voor het tentamen kon hij dat maken onder toezicht van onze secretaresse Margot.” Videocolleges keek Laurent tijdens autoritten.
De negenjarige jongen heeft geen contact met medestudenten gehad, dat wilden hij en zijn ouders liever niet. Voor groepswerk en USE-vakken is door de opleidingsdirecteur een alternatief gezocht. “We zorgden dat hij een andere opdracht kreeg om dezelfde leerdoelen te bereiken. We vragen bij de examencommissie ontheffing voor de samenwerkingsdoelen”, zegt Hulshof.
Sammy
Geen studentenleven voor Laurent, wel een superschattige begeleidingshond. Sammy, een negen weken oude herdershond, loopt ook rond in de kamer van professor Baltus. De bedoeling is dat Sammy als beschermer aan Laurents zijde zal staan, als ze iets ouder is. Zijn ouders kunnen niet hun hele leven mee naar al zijn afspraken. Nu is het idee dat Laurent een PhD gaat doen aan de TU/e én een Amerikaanse universiteit, maar daar zijn nog geen concrete afspraken over gemaakt.
Wat is zijn eigen droom? Laurent: “Levensverlenging”. Hij licht toe: “Kunstorganen maken”. Zijn moeder lacht dat hij liever een héél hart maakt, dan slechts een hartklep, alvorens zij over hun eigen droom vertelt. “Wij willen dat ie gelukkig is. Dat hij zich kan ontplooien. Hij is een echte onderzoeker. We hopen dat hij nooit een baan hoeft aan te nemen omdat hij een salaris nodig heeft, maar dat hij zijn droom kan waarmaken.” De droom heeft hij, de route ernaartoe wordt nog gezocht.
Media-aandacht
Wat daarbij kan helpen, is media-aandacht. Laurent en zijn ouders zien hier geen kwaad in. Zij onderhouden de contacten met de media en managen zijn Instagramaccount. “Hij heeft ruim 36.000 volgers! Dat is toch geweldig”, zegt moeder Lydia. Zijn vader: “Laurent is trots op wat hij kan, zoals een sporter ook trots is op z’n prestaties. We hebben hem dit jaar in alle rust laten studeren hier, maar hij is nu bijna klaar en ik heb daarom contact opgenomen met de Belgische persgroep met de mededeling 'Als je hem nog wilt spreken als student, moet je snel zijn'.” Dat was niet aan dovemansoren gericht: de laatste tijd is Laurent volop in allerlei media te zien, zowel nationaal, als internationaal.
De media-aandacht opent deuren die de ouders graag geopend zien. “We krijgen allerlei aanbiedingen van universiteiten, maar nogmaals, we noemen geen namen.” Er zitten ook vervelende kanten aan de publiciteit, rottige opmerkingen bijvoorbeeld, maar die laten ze Laurent niet zien.
Wat voor karakter heeft Laurent? Eén vraag aan meerdere mensen en de antwoorden komen even snel als dat ze verschillend zijn. Moeder Lydia: “Koppig.” Sjoerd Hulshof: “Bescheiden”. Lydia: “Wij hebben thuis drie regels. Laurent slaapt op tijd, hij is beleefd en hij eet wat de pot schaft.” Hulshof: “Ik vind Laurent bescheiden. Toen er in het begin een foutje in een handleiding stond, vroeg hij beleefd of het niet anders opgeschreven moest worden. Hij heeft wel meer foutjes ontdekt, maar zegt het altijd netjes.” Vader Alexander: “Laurent is zo speciaal, voor hem is the sky the limit, zeker hier aan de TU/e. Het is een internationale gemeenschap die niet bekrompen is. Wereldwijd wordt deze universiteit ook op waarde geschat. Ik hoef nooit de naam te spellen bij interviews, en dat zegt echt wat.”
Discussie