In Memoriam | Monique Bakker
Vorige week bereikte ons helaas het verdrietige nieuws dat onze oud-collega Monique Bakker is overleden. Monique begon in 1979 bij ons met haar studie Bouwkunde. Ze was een perfectionist en wilde vakken echt door en door begrijpen. Al snel ontdekte ze haar talent voor mechanica en studeerde ze af op het gebied van staalconstructies, haar favoriete materiaal.
Tijdens haar afstuderen kwam ze door een sabbatical van prof. Peköz (Cornell, USA) in aanraking met koudgevormde stalen profielen. Prof. Stark (TU/e) en hij begeleidden Monique tijdens haar promotie op het lijfkreukelgedrag van trapeziumvormige dakplaten. Met gedegen experimenten en een ingenieus vloeilijnenmodel wist ze het complexe lijfkreukelgedrag te voorspellen voor korte overspanningen, goed voor een Vreedenburghprijs in 1994.
Na haar promotie begon ze bij de faculteit Bouwkunde in Eindhoven als universitair docent Numerieke Mechanica, ditmaal op uitnodiging van prof. Kerstens (TU/e). Ze hervormde het vak Eindige Elementenmethode door naast de theorie vooral ook aandacht te besteden aan praktische zaken zoals modelleren en (oplos)fouten. Studenten konden na dit vak niet alleen simulaties draaien, maar hier bovenal ook zinvolle en correcte resultaten uit genereren. Daarnaast ontwikkelde ze het vak Niet-lineaire Eindige Elementenmethode en was ze copromotor bij een promotieproject als vervolg op haar eigen onderzoek.
Lees verder onder de foto.
In 2002 werd haar ASPASIA-voorstel gehonoreerd en begon ze als universitair hoofddocent samen met een postdoc aan fundamenteel onderzoek naar het plooien van platen. Hiervoor ontwikkelde ze een nieuwe theorie die erg goed presteerde en door de elegante formulering gebruikt kon worden binnen grotere modellen. In dit kader zag ze ook de potentie van wiskundige pakketten, bijvoorbeeld Mathematica, voor het gebruik binnen onze unit. Daarnaast was ze voorzitter van de Vaste Commissie Wetenschapsbeoefening en begeleidde ze vele afstudeerders en studenten tijdens projecten.
Bij alle werkzaamheden viel haar wetenschappelijke integriteit op. Voor Monique was er tijdens inhoudelijke discussies altijd maar één argument: het wetenschappelijke. Heel bewust filterde ze politieke, sociale en mogelijke andere argumenten eruit, met als enige doel een zuiver wetenschappelijk debat. En dit maakte haar bij veel collega's ontzettend geliefd.
Wellicht mede door deze idealistische houding, haar perfectionisme en haar gedrevenheid voelde zij zich tegelijkertijd steeds minder toegerust om aan alle eisen te voldoen die de veranderende universitaire wereld voorstond: efficiënter en excellent onderzoek met hoogstaande publicaties én goed onderwijs én onderzoeksgelden én bestuurswerkzaamheden. Ze had het gevoel niet aan al die eisen te kunnen voldoen, zonder te moeten tornen aan haar energieke begeleiding van iedere individuele student.
Vandaar dat ze in 2009 besloot zich te laten omscholen tot eerstegraads leraar wiskunde en onze universiteit verliet. Vervolgens liet ze op middelbare scholen diezelfde betrokkenheid, toewijding en gedrevenheid zien. Gelukkig liet ze ons een prachtig onderzoeksportfolio na, waarvan de publicaties nog steeds geciteerd worden, en zijn we ook op dit moment bezig met onderzoek dat direct haar promotiewerk voortzet. Zij is nog steeds bij ons.
Met Monique verliezen we een zeer integere en gedreven docent en wetenschapper, die altijd probeerde het beste uit collega's, studenten en zichzelf te halen, haar (wetenschappelijke) hart volgend, zo nodig dwars door conventies heen. Wij wensen haar familie en vrienden heel veel sterkte toe.
Dagelijks Bestuur Unit Structural Engineering and Design, Faculteit Bouwkunde
Dr.ir. H. Hofmeyer
Prof.ir. H.H. Snijder
Dr.ir. S.P.G. Moonen
Ir. H.M. Lamers
Discussie