Niet dat ik per se Oostenrijk wil verlaten. De mensen hier zijn heel open, alleen houden ze wel heel erg van regeltjes. Waar je in Nederland een rood stoplicht negeert bij een lege straat, zou de Oostenrijker het niet wagen om iets te doen zonder groen licht. De organisatie hier zorgt er wel voor dat we ons niet hoeven te vervelen . Er worden veel activiteiten voor ons georganiseerd en we krijgen ook veel Oostenrijkse cultuur voor onze kiezen. Een deel van die cultuur is het eten, wat (niet heel vervelend) uit veel vlees bestaat. Ook zijn de porties hier niet bepaald klein. 

Linz zelf is een stad waar ik me vrij snel thuis voelde, het heeft veel weg van Eindhoven. Er wonen ongeveer evenveel mensen, ze vieren hier carnaval en het voelt ook als een groot dorp aan. Het enige wat ik hier echt mis, is het fietsen. De fietspaden zijn hier heel slecht aangegeven en soms moet je verder over straat terwijl auto’s met 80 km/u langs razen. Hierdoor ben ik mijn Nederlandse roots ook een beetje gaan verloochenen en maak ik veel gebruik van de tram. Gelukkig rijdt die ook ’s nachts, dus als ik een feestje in de stad bezoek is er gewoon vervoer terug naar huis.