“Dit is het beste wat je op dit moment kunt krijgen”, zegt Alexander van den Hil van SURF, de ICT-samenwerkingsorganisatie van onderwijs en onderzoek. De netwerkverbinding tussen Londen en Singapore overbrugt een afstand van zo’n 13.000 kilometer en loopt door maar liefst 11 tijdzones. Ondanks de enorme reikwijdte is de verbinding met 100 gigabit per seconde enorm snel; tussen de duizend en tienduizend keer sneller dan een normale thuisaansluiting.

Kloof

Voorheen bestond er geen hoge snelheidsverbinding tussen Europa en Azië, de kabels liepen via de Verenigde Staten. “Met het aanleggen van CAE-1 zijn we minder afhankelijk geworden van de VS en is de kloof tussen Europa en Azië gedicht”, aldus Van den Hil.

Hoe korter de afstand, hoe beter. De verwachting is dan ook dat de netwerkverbinding “technologische prestaties en wetenschappelijke ontdekkingen” mogelijk gaat maken. Als voorbeeld noemt Van den Hil het Square Kilometre Array project in Australië. Daar worden enorme velden volgeplaatst met radiotelescopen die onderzoek naar het vroege heelal mogelijk maken. “Onderzoekers kunnen die data naar Europa halen en dan bijvoorbeeld nieuwe hemellichamen ontdekken.”

Samenwerken

Maar ook studenten van instellingen die zijn aangesloten bij het netwerk van SURF profiteren van de snelle netwerkverbinding. Ook Europese onderzoeksinstellingen met campussen in Azië doen er hun voordeel mee.

“Wat wij als SURF vooral mooi vinden is dat dit nieuwe netwerk is ontstaan uit een samenwerkingsverband tussen Australië, Nederland, Singapore, de Scandinavische landen en het Europese en Aziatische onderzoeksnetwerk”, zegt Van den Hil. “Op die manier hebben we met elkaar veel meer voor elkaar gekregen dan ons ooit alleen zou lukken”. Alle landen die zijn aangesloten kunnen van de netwerkverbinding gebruikmaken.