- Campus
- 13/02/2019
TU/e gunt verwilderde campuskatten hun plek
Op de campus van de TU/e wonen zo’n stuk of twintig verwilderde katten. De Dierenbescherming helpt de universiteit bij het reguleren van deze populatie, door geregeld vangacties te organiseren en de gevangen dieren te steriliseren of te castreren. Na de behandeling worden ze weer vrijgelaten op de campus en de universiteit betaalt per behandeld dier een vergoeding.
Wie vorige week op de campus mensen in de weer heeft gezien met vangkooien was getuige van een actie van de Dierenbescherming om verwilderde katten en poezen te vangen. Naar een inschatting van Janneke van Gorcum, vrijwilliger bij de Dierenbescherming en daar belast met coördinatie van dit soort acties, lopen op de campus zo’n twintig verwilderde katten en poezen rond.
“Meestal is het een gemeente die de Dierenbescherming vraagt om dit soort acties te ondernemen, maar aangezien de campus het eigen terrein is van de universiteit, doen we het hier op verzoek van TU/e”, zegt Van Gorcum. Ongeveer een half jaar geleden is de Dierenbescherming weer in actie gekomen, nadat er meldingen waren binnengekomen over een moederpoes met kittens. Want volgens Van Gorcum is het zaak om door middel van steriliseren of castreren de populatie binnen de perken te houden. “Niemand zit te wachten op geregeld een poes met een nest jongen die over de campus struinen, of op katers die doorlopend poezen beklimmen.”
Eartip
De gevangen dieren worden meegenomen door de Dierenbescherming en daar wordt gekeken of ze een chip dragen, en dus kunnen worden teruggebracht naar de eigenaar, en of ze in goede gezondheid verkeren. Aansluitend vindt onder narcose de behandeling plaats en ook een zogeheten eartip. “We knippen een klein stukje van het oor af, zodat we in de toekomst weten dat we deze kat of poes al behandeld hebben”, zegt Van Gorcum. “Verwilderde katten zijn namelijk moeilijk benaderbaar en op deze manier kunnen we ze direct onderscheiden.”
Bestrijding muizen
De behandelde katten en poezen worden na verloop van tijd weer uitgezet op de campus en bezorgen de universiteit geen overlast, verzekert Van Gorcum. “In een omgeving die ze al kennen, gedijen ze het beste en op de campus dragen ze bij aan de bestrijding van overlast door muizen.”
Van Gorcum noemt de TU/e-campus een moeilijk terrein om de dieren te vangen. “Het is best groot en heeft veel plekken met struiken waarin ze zich kunnen verstoppen, dus is het voor ons heel belangrijk dat studenten en medewerkers ons melden waar ze de dieren hebben gezien. Daarbij is niet alleen de locatie en een beschrijving van het dier belangrijk, maar ook de tijd waarop het dier is gezien. Was het in de ochtend, of net op het einde van de middag? Katten en poezen zijn echt gewoontedieren, die je bijna dagelijks op dezelfde tijd op dezelfde plekken ziet verschijnen. Het vangen doen we met kooien waarin we sardientjes zetten, en die dichtklappen op gewicht.”
Per behandeld dier krijgt de Dierenbescherming van de TU/e een vergoeding, wat volgens Van Gorcum deels de kosten dekt voor het organiseren van de vangacties, de gezondheidscheck en de behandeling door de dierenarts en het verblijf bij de Dierenbescherming. Er zijn de afgelopen maanden al de nodige dieren geholpen, zegt Van Gorcum, “maar dat waren tot nu toe relatief jonge dieren. We hopen binnenkort ook een volwassen papa of mama te vangen, want dan pakken we het aan bij de bron.”
Wie onlangs ook zwerfkatten heeft gezien op het terrein, kan dat doorgeven via zwerfkatten@doc-eindhoven.nl. Daarbij graag de locatie, een omschrijving en de precieze tijd van de waarneming noteren.
Discussie