Bij advies- en trainingsbureau Holland Innovative werd de groep nieuwbakken masterstudenten, bestaande uit schakelstudenten en een groepje afgestudeerde bachelors van de opleiding Psychologie & Technologie, welkom geheten door TU/e-alumna Simone Bouwmans. Bouwmans, die Biomedische Technologie studeerde aan de TU/e, zegt na haar afstuderen eerst aan de slag te zijn gegaan bij Bosch en daarna bij Philips. “Niet direct bedrijven waar je een BMT’er als eerste zou verwachten”, geeft ze volmondig toe.

Om te verduidelijken waar ze zich onder meer mee bezighoudt, laat ze een onderzoek aan een disfunctionerende fietslamp de revue passeren. Het blijkt een logisch afstrepen te zijn van de diverse mogelijke redenen waarom klanten ontevreden zijn over de lamp. De uiteindelijke oorzaak: in de hardingsoven worden sommige montagestaafjes dusdanig vervormd dat de lichtbundel niet goed vooruit schijnt. “Het is te vergelijken met een soort Sherlock Holmes-werk”, aldus Bouwmans, die de introgangers voortdurend betrekt bij haar zoektocht. Als gevraagd wordt wie hier later eventueel aan de slag zou willen gaan, gaan er toch al vier vingers omhoog.

Het bedrijf Madlogic, volgens de site ‘een jong innovatief bureau gespecialiseerd in het ontwikkelen van mobiele communicatietools om het optimale rendement uit medewerkers te halen’, werd aan de groep introgangers voorgesteld door Michael en Karen. Inderdaad, alleen voornamen worden gebruikt en Michael voldoet volledig aan de dresscode van een jong innovatief bedrijf. Een iets te strakgespannen T-shirt om de torso met daarop de tekst ‘Beware of men in grey suits’ met een bijpassende afgeragde spijkerbroek.

Volgens Michael is het bij de ontwikkeling van producten of diensten van het allergrootste belang om altijd uit te gaan van wat de klant wil. “Er worden bijvoorbeeld door IT’ers prachtige programma’s geschreven die ze zelf helemaal hebben bedacht, maar die voor de gebruiker niet werken omdat ze simpelweg veel te complex zijn. Want hen is in dit hele proces namelijk niets gevraagd of voorgelegd. Dat is zonde, want er is dan al een boel tijd en energie in gestoken.”

Om zijn punt te maken verdeelt hij zijn toehoorders in vier groepen, die met twintig spaghettistaafjes, een stukje touw en een rol plakband een zo hoog mogelijke toren moeten maken. Op de top moet een marshmallow worden gestoken. Voor de winnaar met de hoogste toren is er een beloning. Na een dik kwartier knutselen komt iedereen erachter dat de ’luchtige’ marshmallow de toren topzwaar maakt en doet ombuigen. Een wijze les aldus Michael: “Eerst nadenken, plan maken en dan tussentijds testen of dingen nog kloppen en dat ook gedurende het hele proces blijven herhalen. Maar natuurlijk wacht iedereen bij deze oefening tot het laatst met plaatsen van de marshmallow.”