Het is duidelijk; steeds meer medewerkers en studenten komen op de fiets naar de TU/e en zij moeten hun fiets ergens kunnen stallen. Gebeurt dat niet in de daarvoor bestemde rekken, dan worden ze zoals afgelopen dinsdag opgehaald door TU/e’s terreinstewards en verzameld bij de kiosk op het Laplaceplein. Er moeten meer dan de huidige 9.500 rekken komen.

Daarvoor is Fietsproject 2018 ingezet: bij Luna, Atlas, Helix en de Zwarte Doos komen meer (of nieuwe) fietsenrekken. Ook aan het fietspad langs de Dommel, bij het bruggetje naar de tennisvelden, komen meer rekken. Luna krijgt een extra rij achter de rijen die er zijn, op nieuwe bestrating waar nu nog gras ligt. Onder Atlas kunnen, wanneer het gebouw in gebruik is, meer dan 900 fietsen gestald worden. Buiten, aan de westkant waar vroeger een autoparkeerplaats was, komen rekken voor ongeveer 500 fietsen.

Fietsvriendelijk rek

In de overkapte stalling bij Helix komen niet meer rekken, maar wel nieuwe. Fietsvriendelijk zijn die, wat wil zeggen dat de ondersteuning niet aan het wiel, maar aan de voorvork zit, dat ze iets breder zijn en dat er een slot aan kan worden vastgemaakt. Die nieuwe rekken staan al bij de nieuwste gebouwen en in een deel van de stalling in Auditorium. Op termijn komen die duurdere versies overal.

De Zwarte Doos krijgt een andere stalling (voor 144 fietsen), direct naast haar linker zijmuur. Daar komt een verhard pad vanaf het Limbopad naartoe. De rododendrons die deze hete droge zomer niet overleefden, worden verwijderd. MTD Landschapsarchitecten uit Den Bosch heeft het ontwerp gemaakt en de opdrachten zijn al uitgezet.

Windworpgevoelig

Een probleem dat tegelijkertijd kan worden opgelost met deze nieuwe stalling bij De Zwarte Doos, is iets wat terreinbeheerder Thijs Mooren al langer dwars zit. Er is een olifantenpaadje gekomen bij De Zwarte Doos - ontstaan door lopers die de hoek af willen snijden die ze over de verharde weg zouden moeten nemen. Daarbij gaan zij tussen vijf suikeresdoorns door. Dat paadje moet weg, want Mooren is bang dat de grond daardoor geen gasuitwisseling voor de boomwortels kan laten plaatsvinden.

“Die bomen zijn erg bijzonder. Mogelijk zijn ze al zo oud als de universiteit zelf.” Er staan er meer aan de andere kant van het Limbopad. Een suikeresdoorn bij de ingang van De Zwarte Doos is aangetast door reuzenzwam. “Dat is een schimmel die de wortels aantast. Daardoor wordt de boom, en deze is 27 meter hoog, windworpgevoelig. Dat is gevaarlijk, want dan kan hij bij een storm omgaan. De opdracht is al gegeven om hem te verwijderen.”

Een spijtige zaak, aldus Mooren. “Je snapt dat we elke suikeresdoorn die we kunnen beschermen, wíllen beschermen. Dus geen olifantenpaadjes meer.” Er wordt struikklimop geplant om dat te voorkomen.