Marleen van Ool, medewerkster van de Dienst Financiële en Economische Zaken, vindt het onverwachte bezoek van deze maandagochtend wel leuk - al vertellen de twee bejaarde dames haar op zich niets nieuws. “We weten wat er moet gebeuren, maar hebben nog een hoop te doen. Veel spullen kún je ook gewoon nog niet opruimen, die heb je toch dagelijks nodig.”

Tweede leven

Kamergenote Saira Bondhla hoopt vooral dat, als de opruimwoede straks écht goed losbarst, niet alles zomaar bij het oud vuil belandt. Bij secretariaten op andere afdelingen heeft ze al kleine verzamelhoekjes gespot waar spullen die een tweede leven elders verdienen, bij elkaar worden gezet. Of het nu gaat om lege ordnermappen of postbakjes: “Mensen met schoolgaande kinderen, buurthuizen of goede doelen zijn er misschien nog heel blij mee”, meent Bondhla. Ze gaat haar eigen werkplek straks, in Atlas, wel missen, denkt ze. “Het is jammer dat we daar niets persoonlijks meer mogen hebben. En jeetje, iedere dag alles opruimen…”

Lees verder onder de foto.

Programmacoördinator Bregje van der Steijn en programmaleider Ankie van Steen van Innovation@Work (dat TU/e-medewerkers stap voor stap voorbereidt op de beoogde manier van werken in Atlas) kijken vanaf een afstandje glimlachend toe. Volgens Van Steen hebben medewerkers de afgelopen periode, in de aanloop naar hun verhuizing, “al superveel gedaan, alles is bijvoorbeeld al gedigitaliseerd. Dit is een laatste ludieke handreiking: het is zo januari, we zijn er bijna!”.

Loslaten en vertrouwen

Gedeelde werkplekken, plaats- en tijdonafhankelijk werken, en digitaal en papierarm werken zijn vanaf 2019, in Atlas, de pijlers waar de nieuwe werkomgeving op steunt. En daarvoor zullen veel mensen even een knop moeten omzetten, beseft Van Steen. “Het is het loslaten van eigen domeintjes. Leidinggevenden moeten de vaardigheden ontwikkelen om meer te sturen op afstand, medewerkers pakken meer eigen verantwoordelijkheid. Het is een verandering van ‘ik’ naar ‘wij’.

Dat omslagpunt heeft zich bij de meeste mensen inmiddels wel voorgedaan, stelt Van der Steijn: “Ik hoor steeds meer van mensen dat ze er zin in hebben”. Al geldt dat niet voor iedereen. Van Steen: “Natuurlijk heb je ook altijd te maken met mensen die moeten wennen. Dat zie je bij elke transitie, het zou gek zijn als honderd procent van de medewerkers meteen tevreden is. Belangrijk is dat je voor iedereen aandacht houdt en iedereen met respect behandelt - ook de mensen die minder enthousiast zijn.”

De voorbereidingen voor de verhuizing naar Atlas lopen volgens Van Steen op schema, “maar een en ander krijgt pas betekenis als we daar straks echt zitten. Mensen moeten zichzelf en elkaar de ruimte geven om te wennen en te leren, om duidelijke afspraken met elkaar te maken. En het is aan ons om dat goed te monitoren en faciliteren”.

Het programma Innovation@Work is met name gericht op de ondersteunende diensten en eenheden die straks hun intrek nemen in Atlas. De faculteiten Industrial Design en Industrial Engineering & Innovation Sciences doorlopen in veel opzichten hun eigen verhuistraject, met volgens Van Steen “een iets andere scope en meer maatwerk”.

Omhoog smeren

Voor wie, ondanks de uitvoerige voorbereiding en begeleiding, toch wat extra rimpels heeft gekregen door verhuisstress; ervaringsdeskundigen Ans en Gera geven tijdens hun ronde langs de diensten en passant ook nog wat ongevraagd beauty-advies. “Crème altijd omhóóg smeren. Want anders duw je je rimpels naar beneden en dan wordt het er niet beter op.” Voor wie uitkijkt naar hun bezoek: de twee oudjes zijn deze week ook nog te vinden in MetaForum, het Auditorium, Multimediapaviljoen, Kennispoort en het Paviljoen.