Studeren aan het Institut Teknologi Bandung (ITB) is behoorlijk anders dan aan de TU/e. Allereerst ligt het tempo bijzonder laag, wat totaal niet vreemd is gezien dat de Indonesische levensstijl kenmerkt: 'pelan pelan', ofwel, geen haast. Daarnaast zijn docenten hier een stuk minder kritisch. Je hoort soms de meest onzinnige antwoorden op de vragen die een docent stelt, maar vrijwel alles wordt goedgekeurd. Verder bestaat voor ieder vak je eindcijfer voor een deel uit class participation. Als jij dus die irritante kiddo in college bent die ALTIJD vragen stelt, ben je hier meer dan welkom. Overigens spreken alle studenten en docenten wel prima Engels, in tegenstelling tot de meeste locals.

Studeren is hier relatief duur, waardoor het vaak een logische stap is direct te gaan werken na de middelbare school. Veel Indonesiërs halen hun inkomsten vooral uit het handelen in voedsel, hebben kleine winkeltjes langs de straat, of verlenen diensten als Grabdriver (een soort Über). Vooral buiten de stad zie je dat traditioneel ambachtswerk en kunstnijverheid ook nog steeds als inkomstenbron dienen. Het maakt het heel gezellig dat er overal op straat wordt geleefd. Vrijwel iedereen gaat dan ook buiten de deur eten - het is goedkoper dan zelf koken. Eten is, op familie na, het belangrijkste aspect in de Indonesische samenleving. Gemiddeld wordt ruim zeventig procent van het inkomen hieraan uitgegeven. Overigens is ook iedereen hier religieus, maar niet heel extreem.

Ik woon met het grootste deel van de exchange studenten in een studentencomplex vanuit waar veel wordt ondernomen. Bandung zelf heeft veel te bieden en tegen mijn verwachting in kun je er heel goed uitgaan.  Als je de stad uit gaat zit je heel snel in de natuur, doordat Indonesië een explosie van groen is. Dit brengt je heel makkelijk op veel mooie plekjes. Verder heb ik me ook aangesloten bij de university rowing club (haha duh), wat een heel leuke manier is om met Indonesische studenten op te trekken. Iedereen vindt het prachtig om ervaringen uit te wisselen en zo heb ik ook al een paar keer atleten mogen coachen. Super leuk! De roeiwateren zijn hier ook een stuk indrukwekkender dan in Eindhoven.

Je ontmoet in Indonesië makkelijk mensen omdat iedereen open en heel vriendelijk is. Ik was in de eerste week zelfs al uitgenodigd voor de bruiloft van een teamgenoot. Je bent direct iemands vriend en ze laten je graag alles zien. Iedereen doet ontzettend zijn best om je welkom te laten voelen, en dat is bij mij ook zeker gelukt.

Mocht je geïnteresseerd zijn om ook te studeren in Indonesië, een toptijd is gegarandeerd waarbij je heel veel nieuwe indrukken zult opdoen. Bij vragen, neem vooral contact met me op!

Cursor heeft Isabelle nog gevraagd wat ze in Bandung heeft meegekregen van de aardbeving en de tsunami in Sulawesi. "Fysiek hebben we daar hier gelukkig niets van gemerkt", laat ze weten, "maar we zitten dan ook op zestienhonderd kilometer van het epicentrum dat ten noorden van Palu lag. Uiteraard leeft het wel enorm onder de mensen hier en worden er volop inzamelingsacties gehouden voor de slachtoffers."