Het team van Nuqat (Daniëlle linksboven). Foto | Privé-archief Daniëlle Ramp

En hoe is het in Koeweit?

“Koeweit? Wat heb je daar nu weer te zoeken? Is het daar wel veilig? Moet je een hoofddoek op? Weet je zeker dat je niet ergens anders heen wilt?” Met meer ‘doe voorzichtig'- dan ‘veel plezier’-wensen op zak, vertrok in tweeënhalve maand geleden naar mijn eerste Arabische bestemming.

door
foto Privé-archief Daniëlle Ramp

Ik ben hiernaartoe gekomen om onderzoek te doen naar de ontwikkeling van een Sociale Impact Index, als onderdeel van mijn Master Industrial Design. De meetbaarheid van deze Index was punt op de agenda, dus bewapend met mogelijke methodieken dacht ik hier een semester lang mijn tanden in te gaan zetten. Echter ontdekte ik in de eerste week de belangrijkste les die dit onderzoek kenmerkt: niets is wat het lijkt.

Deze les is ook van toepassing op de perceptie die ik had van dit kleine oliestaatje. Gelukkig duurde het niet lang voordat de opgebouwde spanning weer plaatsmaakte voor een flinke dosis nieuwsgierigheid. Ik besloot te stappen in de achtbaan die ‘Koeweit proberen te begrijpen’ heet, een avontuurlijke beslissing die alles wat vertrouwd is op z’n kop zette. 

Inshallah

Je bord leeg eten is onbeleefd. Je opent het raam om op te warmen. Een aanbod kun je beter eerst zo'n drie keer afwijzen voor je het aanneemt, anders lijk je gierig. Alles gebeurt hier ‘inshallah’ (=wanneer God het wil), iets waar ik als georganiseerde Nederlander nog steeds niet erg goed mee om kan gaan – inshallah houdt namelijk ook in dat de intentie van iets ondernemen ook al genoeg is, dus of die afspraak ooit gaat plaatsvinden..?

Los van deze verschillen in praktijken, is ook de maatschappij heel anders ingericht. Als Koeweiti heb je bijvoorbeeld volgens de wet recht op een baan en kun je dus nooit ontslagen worden. Ook is een ‘wasta’ hier essentieel, een mannetje-mannetje die door goede connecties dingen voor je kan regelen.

Een begrip van deze context is naar mijn mening essentieel om Sociale Impact in perspectief te kunnen plaatsen. Je kunt je wellicht voorstellen dat je perspectief op thema’s als duurzaamheid wordt beïnvloed, wanneer de overheid 95 procent van de energiekosten vergoedt. Maar hoe duurzaam is Koeweit ingericht als de (vraag naar) olie straks op is?

Samenvattend is Koeweit een maatschappij in transitie, wat een onuitputtelijke bron aan onderzoeksmogelijkheden met zich meebrengt. Dus voor eenieder met interesse: ja, het is veilig, nee, je hoeft geen hoofddoek op (tenzij je een moskee in wilt) - en veel plezier gewenst!

Deel dit artikel