Emoties delen met vreemden tijdens Dialoogavond
“Wanneer heb je voor het laatst een goed gesprek gehad?” Dinsdagavond werd deze vraag voorgelegd aan de ruim veertig studenten en medewerkers die waren afgekomen op de Dialoogavond. Voor het vijfde jaar op rij organiseerde Studium Generale in samenwerking met TINT en Eindhoven in Dialoog deze avond. Ditmaal was het thema: ‘Facing your future’. In de tweeënhalf uur dat de deelnemers met elkaar spraken, werden geheimen en emoties gedeeld.
Dat iedereen het thema van de avond op zijn of haar eigen manier interpreteerde, werd al snel duidelijk. Het ging onder meer over de persoon die iemands leven veranderd heeft, maar er kwamen ook verhalen voorbij over een obstakel dat bij mensen al hun hele leven een rol speelt. De onderwerpen konden soms zwaar zijn. Pijnlijke verhalen over opvoeding, eenzaamheid en depressie. Tranen werden gelaten en steun werd gegeven. Alles was mogelijk.
Gijs van de Sande, programmamaker bij SG, leidde de avond in. “A bilingual evening”, aldus Van de Sande, want onder de aanwezigen waren ook veel internationals. Hij lichtte richtlijnen van de avond toe en vertelde over de dialooghouding en de dialoogstappen. Een belangrijk doel van de avond was om nieuwe inzichten te verwerven.
Respectvol
Respectvol met elkaar omgaan is een belangrijk onderdeel van de dialooghouding, en stel geen vragen die je zelf ook niet zou willen beantwoorden. Bewaak als groep een fijn en veilig gesprek, was het motto van de avond. Van de Sande verzocht iedereen om elkaars privacy te respecteren: “Verhalen delen mag, maar noem dan geen namen”.
De avond was in vier stappen verdeeld: kennismaken, ervaringen delen, dromen en doen. De dialoogbegeleider waarschuwde al dat het grootste deel van de avond waarschijnlijk over ‘ervaringen delen’ zou gaan. Hij kreeg gelijk.
Keerpunt
Iemand vertelde over een keerpunt in zijn leven: “Dat moment was de eerste keer dat ik voor mezelf op kwam en niet op alles ‘ja’ zei”. Een meisje vertelde geëmotioneerd over haar moeilijke tijd op de middelbare school: “Ik durfde daar niet te zijn wie ik was, want dat werd niet geaccepteerd. Nu kan ik dat wel”.
Naast de vele persoonlijke verhalen, waar iedereen aandachtig naar luisterde, werd er ook gelachen. Het voelde voor de meesten echt als een veilige omgeving. Dat je elkaar niet kent, hielp hier enorm bij. De dialoogsessie zou tot 22.00 uur duren, maar een kwartier voor tijd werd duidelijk dat voor de laatste twee stappen - dromen en doen - amper tijd over was.
Enigszins gehaast werden die stappen nog doorgenomen. Wat wil je in de toekomst? En wat ga je nu doen om dat te verwezenlijken? De avond liep daardoor uit tot half elf, waarna de banden nog wat verder werden versterkt onder het genot van een drankje.
Discussie