“Dat was in de eerste twee bijeenkomsten nog minder”, zegt Mandy van de Sande. In de Vitalityweek had de assistente Onderwijs en onderzoek gehoord over de mogelijkheid van een Fit Break en was ze de interesse bij collega’s gaan peilen. Gevolg is dat er nu op donderdagmiddagen om 15.00 uur een instructeur komt om ze in beweging te krijgen. “Eerst kwamen de mannen een beetje gniffelend langs, maar nu doen enkele van hen wel mee.”

De Palm pakt vandaag de gewrichten aan van boven naar onder. Hij begint met vijf maal omhoog kijken en eindigt met het –denkbeeldig- plat trappen van een insect onder een schoen. “Ik geef extra aandacht aan de nek en schouders omdat deze mensen vaak lang achter een beeldscherm zitten.”

Sommige oefeningen zijn voor twee personen. De een staat op de tenen en de ander probeert al drukkend op de schouders de ander naar beneden te duwen. Of een stel geeft met ruggen tegen elkaar een boek door. Een kleine polonaise is het gevolg van de oefening ‘tussen elkaars schouderbladen kloppen’.

“Dit is toch wel lekker even”, geeft Van de Sande het gevoel van de hele groep weer. De promovendi duiken na het kwartier weer snel achter hun beeldscherm. “We zouden het vaker moeten doen, maar eerlijk is eerlijk, zonder iemand als Mitchell die het initiatief neemt, doe je het echt niet.” Van de Sande zit zelf bij yoga, voor de lenigheid hoeft ze het niet te doen, “maar in een dag met veel computerwerk is het lekker om eens alles te strekken. En het is laagdrempelig en hebben lol met elkaar.”

De Fit Breaks zijn nog geen gewoonte aan de TU/e, hoewel ze al aangeboden worden sinds vorig jaar. Melissa Grunewald van het SSC snapt dat medewerkers volle agenda’s hebben en bang zijn om uit hun concentratie te worden gehaald. “Maar je kunt er daarna weer beter tegenaan.”