Normaal gesproken speelt E.S.T.V. Doppio negen toneelstukken in een collegejaar en kunnen leden zich daar op inschrijven. Voor Jehanne d’Arc was het vechten om een rol. Meer dan twintig leden deden auditie en regisseur Karlijne van der Kooij had maar zeven rollen te vergeven. Een van de gelukkigen is Melissa Pruijn, toevallig ook de secretaris van de vereniging en druk met de organisatorische kant van het verhaal.

“Ik maak het heel intens mee”, zegt ze. De tweedejaars student Psychology & Technology studeert de hoofdrol in én zorgt deels voor de promotie omtrent het stuk en zoekt momenteel onverwacht een nieuwe technicus- om maar wat te noemen. Als Jehanne d’Arc laat zij zien hoe ze de moed vindt om een zelfstandig en zinvol leven te leiden.

“Jehanne twijfelt eraan of zij past in het stramien van trouwen-baren-sterven. Zij wil anders zijn en niet door een man geleid worden.” In het stuk komt de ontwikkeling van meisje tot heldin naar voren. De vijftiende eeuw wordt niet uitgebeeld. “We spelen in hedendaagse kleding want het gaat er niet om die tijd na te bootsen. Het gaat om de boodschap; de moed in jezelf vinden”, zegt Pruijn.

Tijdens het spel zullen de acteurs nauwlettend in de gaten worden gehouden door Ensuite. “Heel spannend”, vindt commissaris Sanne van Kempen het. Ze is violist en tweedejaars Technische Wiskunde. “De emotie die het publiek ziet, moet doorklinken in de muziek. We spelen onder andere Mars van Holst en Finlandia van Sibelius, maar die stukken hebben we wel opnieuw moeten bekijken. We stoppen soms, of spelen luider, net wat het toneel vraagt.”

Voor de studenten is het samenwerken iets nieuws, ook de professionele dirigent (Bart Partuns) en regisseuse moeten wennen. “De dirigent, die normaal de leiding heeft, moet zich aanpassen aan wat Karlijne bedenkt. Het is geen musical, maar er wordt wel doorheen gepraat. Timing is lastig”, vertelt Van Kempen. “Dit is door ons niet eerder gedaan, en zal ook niet snel opnieuw gebeuren omdat het zo complex is.”

Corona te klein

Sinds Corona in Luna in gebruik is, speelde Doppio daar. Maar het podium is er te klein voor het orkest Ensuite en alle spelers. Daarom wordt uitgeweken naar de Blauwe Zaal. Het –zelf ontworpen en gebouwde- decor moet een natuurlijke uitstraling hebben en bestaat uit hout, veel hout. “Van een stapel houten pallets maken we in de Blauwe Zaal een trap. Voor die pallets en de andere decorstukken hebben we helaas geen opslagruimte in Luna. Ze staan nu bij Doppio-lid Margot van Montfoort in de schuur.”

Pruijn merkt dat Ensuite en Doppio niet gewend zijn samen te werken met elkaar door kleine miscommunicaties. “De eigen gewoontes zijn bij de andere vereniging niet vanzelfsprekend. Doppio verzorgt bijvoorbeeld altijd lunch tijdens repetitiedagen, Ensuite denkt dat spelers voor zichzelf kunnen zorgen. Het gevolg is een discussie waarbij het winnende argument was dat ‘het geld wel beter besteed kon worden’.”

Maar Pruijn is zeker tevreden. “Dit project levert een uniek muziektheaterstuk op, iets wat niet elk jaar wordt gemaakt door studenten. Het is voor ons een mooie kans om de cultuurverenigingen te presenteren naar de andere studenten, want niet iedereen weet dat wij bestaan. Ik vind het vooral cool dat zo’n samenwerking echt iets nieuws oplevert."

Kaarten kosten 7,50 euro voor studenten en 12,50 euro voor niet-studenten en zijn te koop via Quadrivium.