Wie of wat bezorgt jou de slappe lach?

“Als je in een bestuur zit, moet je wel iets doen om het leven leuker te maken. Ik zat een jaar in het dagelijks bestuur van de Federatie Studieverenigingen Eindhoven. Dan zit je dag in, dag uit op elkaars lip. We verzonnen rare wedstrijdjes zoals De Gouden Oliebol. Die was van de Wervingsdagen voor de persoon die het slechtst met de nieuwe modules in de website kon omgaan. Ik was toen commissaris website en deed ook externe betrekkingen. Ik herinner me dat ik een keer de slappe lach kreeg omdat ik na een langdurige - en eindelijk geslaagde - poging een VPN-verbinding te installeren, zei: ‘Ja, ik kan dingen’. Daar werd zó op gereageerd dat we allemaal moesten lachen.”

Waarvan heb je het meeste spijt?

“Dat vind ik moeilijk. Ik ken het gevoel, iedereen kent het gevoel natuurlijk, maar ik weet geen voorbeeld van heel erg veel spijt. Ik wissel deze vraag in voor een andere.”

Wie of wat mis je het meest?

“Ik mis nu de medestudenten met wie ik de studie begon en de mensen met wie ik in besturen heb gezeten. Ik ben vrienden geworden met cohortgenoten. Daar blijven er steeds minder van over, helaas. Bij de donderdagborrels zeggen we tegen elkaar: ‘Het lijkt wel of er iedere paar maanden iemand afvalt’.
Het is niet dat ik een plaats op de campus het meest ga missen als ik straks weg ben. Er is niet een bepaalde plek waar ik mijn jas ophing, ik liep gewoon heel veel rond altijd. Ik was veel in Helix in de Japie-kamer, en liep naar GEWIS, Simon en Prot (studievereniging Protagoras, red.), eigenlijk wel naar alle studieverenigingen.”

Wat is in gesprekken jouw gevoelige snaar?

“Die snaar wordt geraakt wanneer mensen me vragen wanneer ik nou eindelijk eens ga afstuderen. Ik kan het wel altijd uitleggen dat ik er in totaal achteneenhalf jaar over doe. Dat er anderhalf jaar vertraging is buiten mijn schuld. Die uitloop komt door regels van de faculteit TN die zeggen dat ik een schakeljaar moet doen om ook de master in Technische Natuurkunde te halen. Die vakken bereiden me dus voor op mastervakken die ik al heb gehaald. Absurd. En op het moment verlies ik studietijd omdat ik de papieren voor een stage in Connecticut nog niet in orde heb. Ik wil in maart 2019 gaan.”

Wie bewonder je het meest?

“Trump. Oh, nee toch niet, haha. Nee, die bewonder ik juist het allerminst van alle mensen die ik ken. Maar zijn voorganger, Barack Obama, wel. Dat is de meest capabele man die ik ooit heb gezien. Zijn werkwijze is dat hij rationeel de moeilijkheden probeert op te lossen. Ik zie dat ook bij de werkwijze van het College van Bestuur hier. Ik geef een voorbeeld: toen wij in de U-raad tegen het CvB zeiden dat een wijziging van het rooster echt veel effect zou hebben, hebben de bestuurders ervoor gekozen er toch nog langer over te praten. Dat vind ik goed.”

Wat zegt het stemmetje in je hoofd?

“Als ik dit beantwoord, geef ik toe dat ik een stemmetje in mijn hoofd heb, haha. Het is er wel hoor, en het zegt: 'Het is tijd voor verandering, tijd voor een volgende stap'. Ik ga stage lopen in het buitenland, bij een ASML-researchlab in Connecticut. Dat is een rigoureuze stap om te voorkomen dat ik in Eindhoven vastroest.”
Met vriend en mede-U-raadslid Yoram Meijaard heeft hij ondertussen een deal gesloten. “Als we oud zijn, komen we terug naar de TU/e. Degene die een PhD heeft gedaan, wordt rector en de ander wordt collegevoorzitter.Toen we dat aan Frank Baaijens vertelden, lachte hij en zei: ‘Dan komen wij achter onze rollators vertellen aan de medezeggenschapsraad die er dan zit hoe zij het jullie lastig kunnen maken’.”

In onze rubriek de Vragenbank laten we studenten en medewerkers vijf kaartjes uit onze hoge hoed met vragen trekken. Eén vraag mag worden geruild. Het volgende interview verschijnt in januari 2019.